Status Quo - Quid Pro Quo

Ear Music

Toen de band in 1970 officieel van start ging onder de naam Status Quo, hadden ze waarschijnlijk een voorgevoel. Want zoals Bart De Wever ongetwijfeld weet, kan je hun groepsnaam interpreteren als "geen verandering in de stand van zaken". Je kan de Britse rockers beschouwen als dinosaurussen, maar wij zien ze eerder als een instituut bij wie we altijd te rade kunnen gaan als de toestroom van afgelikte producties van the next bing thing ons even te veel wordt.

'Quid Pro Quo', zo herinneren wij ons nog van de schoolbanken, betekent "Iets (in ruil) voor iets". In concreto: in een niet nader bij naam te noemen, grote Franse keten, krijgt u voor dertien en een halve euro veertien uitstekende rock-'n-roll nummers die zich met hun beste werk uit de hoogdagen van de jaren zeventig kunnen meten.

Bent u bereid om daar nog eens vier euro bovenop te leggen, dan wordt u ook de trotse bezitter van een extra schijfje met tien live nummers, die opgenomen zijn tijdens hun wereldtournee in 2010. Waar voor uw duurverdiende centjes en bovendien een uitstekende introductie tot hun uitgebreide repertoire.

Heeft de tandem Rossi-Parfitt het in opener Two Way Traffic over zichzelf? Na de intro krijgen we immers een stevige stamper te horen, die voortgestuwd wordt door boogiewoogie-akkoorden en pittig drumwerk. Een Status Quo-song zonder solo bestaat bij ons weten niet. Dus die zit ook mooi verwerkt in dit nummer.

De nieuwe single met de weinig originele naam Rock 'n' Roll 'n' You gaat verder de boogiewoogietoer op en gooit er nog honkytonktoetsen bij als toemaatje. Echt fris is deze song niet, maar we nemen het er graag bij.

Dust To Gold is daarentegen een klepper van een song die met zijn intro - delay weet u wel? - zowaar aan AC/DC doet denken. De vele akkoordenwisselingen geven dit midtempo nummer een stevige body waarover het publiek luidkeels de titel mee kan brullen.

Ook Movin' On ligt onmiddellijk goed in het gehoor: na enige aanslagen met zware overdrive, volgt een swingende riff die geserveerd wordt met klinkende cymbalen. Het tempo blijft hoog, net zoals de lust tot wild rondspringen.

Ons enthousiasme wordt evenwel ietwat bekoeld met Leave A Little Light On. Want - geef toe - vragen om het nachtlampje te laten branden, erg cool is het niet. Frozen Hero is dat echter wel: een flitsende lick opent en besluit deze song over misfits en weirdos. Waar het nu eigenlijk precies over gaat, ontsnapt ons, maar de zin om rond te springen wordt er niet kleiner op.

Als uitsmijter krijgen we een herwerkte versie van In The Army Now. Op de verwijzing naar Uncle Sam na, werd er tekstueel niet zoveel aan veranderd. Muzikaal blijft het nummer krak hetzelfde. Vorig jaar werd het als single heruitgebracht en de opbrengsten gingen integraal naar het goede doel ten voordele van de Britse veteranen.

Status Quo is vooral een band die men live aan het werk moet zien: de Britten geven ons die kans op Rock Zottegem, waar men wat ons betreft een rist nummers uit dit uitstekende nieuwe studioalbum te berde mag brengen.