Stu Larsen - Vagabond

ie music

De man en zijn gitaar is sinds decennia een veel voorkomend duo. Als alles goed gaat, levert dat goede songs en succes bij de meiden op. Maar soms gaat het ook mis.

Laat ons bovenstaande eens toepassen op Stu Larsen. De man heeft het op zijn album ‘Vagabond’ maar over een ding: de schier onmogelijke combinatie van het zwervende muzikantenbestaan en de liefde. Succes in de liefde is dus slechts gedeeltelijk waar. Goede songs dan maar?

Nu ja, alle elf nummers lang beklaagt Larsen zich erover dat hij te weinig liefde krijgt, maar geeft hij ook toe dat hij een langharige, arbeidsschuwe troubadour is. Of toch niet. In King Street heeft hij het over zijn zieke vader die dit jaar overleed en in de afsluitende gospel I Will Wait No More krabbelt hij overeind om het heft in eigen handen te nemen. 

Larsen trekt effectief al zeven jaar lang de wereld rond, waarvan drie jaar samen met Mike Rosenberg aka Passenger en dat is er (helaas) ook aan te horen. De stem van Larsen lijkt zelfs een beetje op die van zijn compagnon de route van toen. Nu zou je toch verwachten dat al dat zwerven schatten aan verhalen zou opleveren, maar dat valt dus dik tegen. Het is speuren naar een beetje poëzie, een goede tekstuele vondst. En wie er eentje vindt, mag het melden.

Muzikaal tapt Larsen ook steeds uit hetzelfde vaatje: zoete singer-songwriterstuff met wat toefjes folk en americana, dat is wat je krijgt. Daar is niets verkeerds aan, maar we missen een extra dimensie in de teksten.

Mooi is het artwork dat moet bewijzen dat Larsen zijn deel van de wereld heeft gezien en ook de productie is helder, maar daarmee zijn we bijna rond. We willen ook nog toegeven dat de mondharmonica hier en daar iets moois toevoegt en dat sommige refreinen uitnodigen tot meezingen. Is dat voldoende? 

‘Vagabond’ zal vooral gesmaakt worden door romantische, niet te kritische zielen. Dat zijn wij – helaas voor ons misschien – nog steeds niet. In april van dit jaar stond Larsen in de Botanique. Of zijn zwerftochten hem nog eens naar hier brengen, is vooralsnog onbekend en wij zitten er ook niet echt op te wachten.