Superchunk - What A Time To Be Alive

Merge Records

Al negenentwintig jaar in de branche en nog steeds springlevend. Nu komt Superchunk met hun elfde album. 'What A Time To Be Alive' liet maar liefst vijf jaar op zich wachten, maar het was het wachten waard.

 

Na een hoop legendarische indieplaten ging Superchunk deze keer voor een meer punk-geïnspireerde plaat met elf nummers vol fijne gitaarsolo's en vlotte drums van Jon Wurster, die overigens – surprise, surprise – groot fan is van The Clash. Zanger-gitarist Mac McCaughan, bassiste Laura Ballance en gitarist Jim Wilbur hebben samen met hoger genoemde dan ook een reputatie hoog te houden. Als één van de meest belangrijke indiebands zetten zij met hun eigen label Merge Records een heleboel bands, waaronder Spoon, al jaren lang op de kaart.

 

Eerste single van de plaat, Erasure, is er meteen eentje die opvalt. Dat heeft te maken met het feit dat er een aantal stemmen (Stephen Merritt van The Magnetic Fields en Katie Crutchfield van Waxahatchee) aan werden toegevoegd, die ervoor zorgen dat het nummer compleet in balans is.

 

Break The Glass is er ook eentje die we meteen bij onze favorieten hebben gezet. Het lied draait erom dat je niet altijd de regels moet volgen maar gewoon moet doen waar jij zin in hebt. Af en toe zien wij een nummer met een mooie betekenis erachter wel zitten.

 

Break The Glass was overigens eerder al gereleased voor een “charity auction” ten voordele van The Southern Poverty Law Center, een vzw die gerechtigheid zoekt voor de meest kwetsbare mensen van de samenleving. Superchunk vroeg aan vijfentwintig van hun favoriete artiesten om een uniek kunstwerk te maken ter grootte van een vinyl single. Dat kregen de winnaars van de veiling dan mee bij een geel-oranje vinyl van de single met op de B-kant een cover van Mad World van Corrosion of Conformity.

 

Met de titeltrack neemt de palat een snelle start om dan over te gaan naar iets rustigere nummers zoals All Of You. Ze kunnen het allemaal. Noteer wel dat we met dat “iets rustiger” niet meteen bedoelen dat het iets totaal anders is. Erbij in slaap vallen ga je vast niet doen; het is nog steeds hyperactieve, rondspringende indiepunkrock; nummers die je doen denken: “Boy, what a time to be alive!”

 

Een groot hart voor de samenleving en voor muziek hebben ze dus duidelijk wel. Ons hart hebben ze ingepakt als een mooi cadeautje voor valentijn met dit album, alleen een paar dagen te laat.