Symakya - Project 11: The Landing

Eigen beheer

Symakya, wie had daar al van gehoord? Wij alleszins niet. En dan merken dat het om symfonische, progressieve metal gaat, helemaal niche-waardig. Maar voor fans van het genre is het weliswaar een band om in het oog te houden. Want met tweede album ‘Project 11: The Landing’ heeft het viertal bijzonder sterk werk onder de arm.

Na de ietwat vreemde en atypische intro is opener The Height Of Endymion meteen een schot in de roos. Virtuositeit en technische hoogstandjes zonder iets aan power en drive te moeten inboeten. Je hoort de NWOBHM-invloeden, je hoort Symphony X, maar alles gaat zo snel en is zo overweldigend dat je amper tijd hebt om erbij stil te staan. Heel erg knappe eerste track.

Opvolger Phenomenon is, zoals de titel het zegt, fenomenaal en zit op gelijk niveau met de vorige song. Toch ook even de loepzuivere klank in de verf zetten: de productie werd namelijk door Symakya zelf gedaan. En de mastering door Mika Jussila (Finnvox studio). Heel knap hoe je met zulke volle en complexe muziek toch een overzichtelijke sound kan krijgen zonder aan zwaarte in te boeten. Chapeau!

Daarna gaat het tempo naar omlaag en ook qua overtuigingskracht is Lunar Obsession minder. Het onderwerp van de song, benadrukt door de begeleidende introsample, spreekt voor zich. Gelukkig is het de op één na kortste song en kunnen we snel over naar de volgende. Eleven staat immers bol van de ideeën - misschien net iets te veel? - maar is al bij al een knappe song met vooral de gitaarsolo en het daaropvolgend Keltisch tussenstuk als hoogtepunt.

Daarna wordt het gaspedaal opnieuw stevig ingedrukt met het stevige Horses Of Apollo, The Oath en Land. Tweeëntwintig minuten later (volgens de gangbare prognormen zijn het best lange songs) komt het album stilaan aan zijn einde, maar niet vooraleer eerst nog eens goed door te rocken met Full Moon. Afsluiter en eigenlijk meer een outro Sea Of Silence benadrukt nog maar eens het theatrale karakter van de band.

Je hoort de invloeden heel duidelijk, maar toch weet Symakya een eigen geluid en bijhorend wereldje te creëren. Judas Priest, Pain Of Salvation, Evergrey, Kamelot, Iron Maiden, … allemaal passeren ze wel eens de revue. Fans van die bands gaan hier zeker hun ding in vinden. Zeer mooie tweede release van deze Franse band.