Symbiosis - T.A.N.K.
Brennus Music
Moet je jezelf schamen indien je nog niet van T.A.N.K gehoord hebt? Eigenlijk wel. Uiteindelijk heeft het Franse melodeathgezelschap intussen al een solide livereputatie weten uit te bouwen in hun achtjarig bestaan. Bovendien zijn ze met 'Symbiosis' intussen al aan hun derde plaat toe. Misschien is het vooral omdat die titel lichtjes doet denken aan Sylosis, maar wij zijn meer dan klaar voor enkele luisterbeurten.

T.A.N.K is dus een metalband die is opgericht in 2007, ergens in de Parijse banlieue. Wellicht een van de laatste plaatsen waar je verwacht extreme metalbands aan te treffen. Anyway, het anagram T.A.N.K staat voor Think Of A New Kind. Er is duidelijk over nagedacht. Zelf noemen ze Soilwork (er is op dit schijfje zelfs een gastrol weggelegd voor vocalist Björn 'Speed' Strid), Machine Head en In Flames als grootste invloeden. Njammie!
Nu over naar de orde van de dag: het nieuwe album. De intro Away? begroet de luisteraar met wat akoestische gitaarstrums. Violen dikken de sound aan, drums en vervormde gitaren bouwen de spanning op en het geheel gaat naadloos over in de titeltrack. Vocalist Raf Pener valt in met intense screams. Tijdens het refrein gaat het er dan weer een stuk melodieuzer aan toe, Pener's screams worden bijgestaan door cleane achtergrondvocalen. Net zoals melodeath moet klinken.
Er wordt de dag van vandaag heel veel gedekt onder de vlag "melodic death metal", zo ongeveer alles wat zich tussen death en metalcore bevindt. Onze Franse vrienden zitten daar ook ergens midden tussen, met veel tempo- en intensiteitsveranderingen. Ook qua productie zit het goed. Ze geven hun gitaren een zware sound mee zonder dat die vuil beginnen te klinken.
Blood Relation is, dankzij de gastvocals van Björn Strid, een van de meest intense nummers op de plaat. En later komt er met Jessy Christ van de industrial metalband Syndro-syS nog een gastbijdrage. Haar hoor je voor extra vocals zorgen tijdens afsluiter The Edge Of Time, nog zo'n intens nummer. Een geweldige fade-out kondigt vervolgens het einde van T.A.N.K's derde aan. De term melodeath mag dan wel welig tieren in het metallandschap, maar dit plaatje verdient absoluut enkele luisterbeurten.