Tanlines - Mixed Emotions
True Panther Sounds
The Rapture die de koebel achterwege laten, Korn die hand in hand gaan met Skrillex, Triggerfinger die Adele coveren,... Wij worden al eens graag verrast. Al pakt het niet altijd even goed uit. Een winter geleden vrolijkte Tanlines ons nog op met hun verzameling Caraïbische indiepopdeuntjes. Dit keer hebben ze hun palmboom geplant in een achterbuurt van het Manchester van de jaren tachtig.

Algemeen genomen is vooral de onbezonnenheid uit hun muziek verdwenen. ‘Volume On’ klonk als een welgekomen briesje op een zomers terras. Ze deed de vlam ontsteken aan het zwembad van je hotel waar je met de andere gasten en een paar cocktails aan een spontaan feestje begon. Maar de New Yorkers, een duo bestaande uit Eric Emm en Jess Cohen, lijken er na hun tournee doorheen Europa nu andere ideeën op na te houden.
‘Mixed Emotions’ krijgt nochtans een stevig startschot met twee uitstekende singles. Brothers had kunnen voortspruiten uit een samenwerking tussen Hot Chip en Caribou: mijmerend en tegelijkertijd met een stevige four-to-the-floor-attitude. Ook All Of Me houdt er de schwung goed in en grijpt terug naar de gekende formule van Tanlines. Maar daarna wordt het allemaal wat zeurderig en schieten er amper nog nummers bovenuit.
Het had niet veel gescheeld of we waren zelfs ingedut tijdens de vier titels die er op volgen. Allen blijven ze op een gezapige cadans verder borduren en lijken ook de vocalen steeds weer in herhaling te vallen. De piano die de intro van Not The Same aangeeft en de mooie opbouw die daar op volgt zijn een welkome afwisseling. We worden weer bij de les getrokken. Ook Real Life houdt ons alert, al oogt de oude single ondertussen een beetje vreemd tussen al het nieuwe werk.
En opmerkelijk genoeg is het uitgerekend de afsluitende ballad Nonesuch die ons nog opzadelt met een bevredigend gevoel. Meer jaren tachtig hadden ze niet kunnen gaan dan in dit nummer, maar het is een geslaagde onderneming. Overtuigd zijn we verder niet van dit eerste album van Tanlines. Meer tempo en joie de vivre zouden geen kwaad kunnen. Misschien toch maar weer die Hawaiihemdjes aantrekken?