Team Me - To The Treetops
Propeller Recordings
Het Noorse sextet Team Me verschaft ons in de laatste aanloop richting lente alvast wat extra licht aan het einde van de wintertunnel. Op hun langspeeldebuut 'To The Treetops' toont de groep zich schatplichtig aan Sufjan Stevens en Arcade Fire, maar met hun enthousiasme, theatraliteit en rijke klankkleur weet Team Me toch een eigen stempel te drukken.
Team Me kwam op onze radar na een hele reeks positieve reacties vanop het showcasefestival Eurosonic in Groningen, eerder dit jaar. Een dikke maand later vind je hun debuut 'To The Treetops' in de winkelrekken onder de indiepopindex.
In het hoge noorden lijkt het soms alsof ze indiepop aan de lopende band fabriceren. Bovendien hebben we de laatste jaren veel bands, die verwant zijn met (een combinatie van) onder andere Sufjan Stevens, Patrick Wolf en Arcade Fire, de revue zien passeren. De vraag is dus of Team Me zijn eigen smoel nog wel kan tonen tussen al die concurrentie.
Dat valt dus al bij al goed mee. Stichter Marius D. Hagen schreef een reeks vrij kale nummers bij elkaar, die niet pasten in het repertoire van zijn andere bands. Met de hulp van vrienden begon hij verder te bouwen aan die nummers, laagje per laagje, wat uiteindelijk resulteerde in de oprichting van Team Me en de creatie van 'To The Treetops'. Daarop vinden we opgewekte melodieën die erg aanstekelijk werken, knappe songstructuren en een kleurrijk klankenpallet hebben.
Voorbeeld van die mix van elementen is Dear Sister, een nummer dat knap ingeleid wordt met een melodica en ondermeer op de tonen van computerachtig gebleep vrolijk voortstuitert. Verdere uitblinkers zijn Show Me (School is Cool of het betere werk van Los Campesinos!) en Weathervans And Chemicals met pompende percussie en luide samenzang, maar knus en gezellig gehouden door warme violen, belgerinkel en elektronica.
Het geluid van Team Me bulkt van de bombast en euforie, maar toch kan het ook kwetsbaar en fragiel uit de hoek komen. Helaas raakt het evenwicht nu en dan zoek. De drang om in ieder nummer het volume omhoog te jagen, verveelt na een tijdje. Fool illustreert dat goed: de intieme sfeer wordt tot tweemaal toe verpest door een wilde en wat ongepaste decibeluitbarsting.
Een van de laatste nummers, Looking Thru The Eyes Of Sir David Brewster is een ode aan de uitvinder van de caleidoscoop. Laat nu net dat toestel Team Me mooi samenvatten. Een blik door die caleidoscoop toont een beeld, dat continu varieert, soms spannend is en soms verveelt, opvallend is en uiteraard erg kleurrijk is. Toegegeven, een onvergetelijk album is 'To The Treetops' niet, omwille van enkele middelmatige passages, maar het is wel een erg aangenaam tussendoortje. Eentje dat op een podium wellicht helemaal tot zijn recht kan komen.