Teenage Fanclub - Deep Fried Fanclub
Fire Records
“Rock combo” staat er op het naamkaartje van Teenage Fanclub op de binnenkant van ‘Deep Fried Fanclub’, de verzameling van b-kantjes en zeldzaamheden van één van de best weggestopte bands in het circuit. Het betreft een heruitgave, die de oudere fans ongetwijfeld al lang in de kast staan hebben. Voor de nieuwere fans is het een unieke kijk op de eerste stappen van een – waarom ook niet - rockcombo in de poprock. Niet essentieel, maar wel interessant.
Met Everything Flows krijg je al meteen de Teenage Fanclub die je kent, zij het een brok steviger dan op het latere werk. Maar de zang is onmiskenbaar en behoorlijk typisch voor de band. Let vooral op de fantastische gitaarsolo naar het einde van de song toe. Ook Critical Mass zal je herkennen van het debuut van de Fanclub, maar dan toch in iets andere vorm. Noteer hoeveel steviger de band aanvankelijk klonk in vergelijking met de latere, meer popgerichte albums, die de band nog zou maken. Maar de basis is al ontegensprekelijk aanwezig en klinkt al bijzonder aanstekelijk.
De b-kantjes Primary Education, een andere interpretatie van een nummer van het debuut, en het instrumentale Speeeder zijn minder noemenswaardig en blinken uit door hun pietluttigheid, hoewel het duidelijk ïs dat er ook al een keer mocht geëxperimenteerd worden. Speeeder is iets meer relevant omwille van het bluesy gevoel dat van de song uitgaat, maar blijft gewoon een probeerseltje.
De cover van The Beatles’ The Ballad Of John And Yoko heeft dezelfde ondertoon van good clean fun. Een ondertoon, die ook terugkomt in de covers van Alex Chiltons Free Again en Bad Seed van Beat Happening. Dit zijn niet meer dan tussendoortjes van een band, die veelbelovend is, maar nog zoekt.
God Knows It’s True is weer de Teenage Fanclub, die we later zullen terughoren, zij het nog steeds in embryonale, ruwere vorm. De gitaren gingen nog helemaal loos en het speelplezier druipt er gewoon vanaf. Ook in So Far Gone schuilt datzelfde ramrockgevoel, dat alle reserves ten opzichte van het klaarblijkelijke amateurisme van die song doet wegsmelten.
Dit is geen essentiële plaat voor de doorsnee rockliefhebber, maar wie absoluut de hele Fanclubcollectie in zijn kast wil hebben, mag aan dit beginsel zeker niet verzaken. Het blijft immers mooi om te horen hoe een band kan evolueren van ruige rockers naar fijn getunede poprock.