The Airborne Toxic Event - The Airborne Toxic Event

Island Records

"Het is een aardig album, maar ook niet meer dan dat." We hebben het al vaker gelezen, ook zelf al wel eens geschreven en ongetwijfeld zullen we de uitspraak ook in de toekomst nog bovenhalen. Het is niet altijd aangenaam een plaat zo te moeten omschrijven, maar voor het naamloze debuut van The Airborne Toxic Event kunnen we moeilijk meer bieden.

Wij weten best dat er verzachtende omstandigheden gelden, meneer de rechter. Het is immers hun debuut en de band heeft derhalve nog een serieuze groeimarge. En het mag gerust gezegd worden: Sometime Around Midnight kreeg ook onze onverdeelde aandacht vanaf de eerste keer dat wij het hoorden en ook nu nog kunnen we best van dat nummer genieten.

Bovendien staan er nog wel meer leuke nummers op dit plaatje. Opener Wishing Well bijvoorbeeld, die min of meer op dezelfde manier is opgebouwd als de hoger vermelde single. De gitaarlijn en die verdwaalde piano zijn de mortel die de stenen gebakken uit baslijnen en drumroffels bij elkaar houden. De stem van Mikel Jollett zorgt voor het laagje pleisterwerk.  Eenvoudig, maar zo efficiënt. Critici mogen dan dwepen met andere helden en deze band tot de grond afbreken, een goede song blijft een goede song.

Maar u hebt uit de inleiding al begrepen dat het niet al zonneschijn is op dit album. Hoewel Papillon nog net te pruimen is, zullen Gasoline en Happiness Is Overrated niet meteen bij onze favorieten worden geklasseerd. Dan is het relaxte, bijna nonchalante Does This Mean You’re Moving On? heel wat leuker.  Het hoeven tenslotte niet altijd dwarse ritmes of een exotisch instrumentarium te zijn die het mooie weer maken. In Missy doen ze dat trucje trouwens nog eens dunnetjes en met een even aanstekelijk resultaat over.

De tweede helft van het album is trouwens in zijn geheel iets beter. Innocence opent met strijkers die langzaam overgaan in gitaren. Jollett legt zijn ziel bloot en doet dat met overtuiging. Het is misschien een tikkeltje voorspelbaar, maar ook dan blijft het nog steeds de moeite waard. Bonustracks This Losing en The Girls In Their Summer Dresses zijn dan weer eerder overbodig.

Het blijft een vraagteken of The Airborne Toxic Event zijn eigen radiohit zal overleven. Maar het lijkt ons niet meer dan rechtvaardig dat deze jongens (en meisje) de kans krijgen om hun geluid verder uit te bouwen.