The Album Leaf - A Chorus Of Storytellers

Sub Pop Records

Het is alweer bijna drieënhalf jaar geleden dat The Album Leaf, het gezeldschap rond multi-instrumentalist Jimmy LaVelle, van zich liet horen middels het album ‘Into The Blue Again’. Deze maand kwam het nieuwe album ‘A Chorus Of Storytellers’ uit en de berichten vertelden ons dat hij mede door het gebruik van de liveband tijdens de opnames anders zou klinken dan de voorgaande vier. In een interview uit december vorig jaar vertelde LaVelle uitgebreid over de nieuwe koers van de band, maar is die koers nu ook écht zo anders?

Het antwoord is: ja en nee. Het geluid op ‘A Chorus Of Storytellers’ klinkt nog steeds als The Album Leaf en ligt hier en daar nog in het verlengde van voorganger ‘Into the Blue Again’. De knisperige elektronica zijn, net als de lichte post-rock invloeden, nog steeds aanwezig. Verwacht dus geen koerswijziging à la ‘Kid A’ van Radiohead, maar dat is natuurlijk appelen met peren vergelijken.

Wat is er dan veranderd? Jimmy LaVelle speelde voorheen, op de drums na, alles zelf in. Dat kan voordelen hebben, maar ook nadelen. Een nadeel was dat LaVelle er niet meer in slaagde om tracks alleen af te ronden. Hij riep dan ook de hulp in van zijn liveband, hulp die zich meteen vertaalde in een voordeel. Iedere muzikant heeft een andere kijk op muziek en muziek maken wat ervoor zorgt dat het minder geregisseerd klinkt dan wanneer je alles zelf doet.

Nadat is afgetrapt met het minimalistische instrumentaaltje Perro komen we aan bij Blank Pages. Die track ligt met zijn sferische rhodes-partij, subliele gitaarlijn en knisperende beat op het eerste gehoor in het verlengde van het oude werk. Echter, de mooie violen en vooral de subtiele percussie zorgen net voor dat kleine beetje extra. En dan is er die heerlijke baspartij die zich soepel een weg baant door de track. Dit zorgt ervoor dat het allemaal net iets organischer en warmer klinkt, en dat geldt ook voor de rest van het album.

Op ‘Into The Blue Again’ werd al gebruik gemaakt van drums, en die knalden soms werkelijk je speakers uit. Op ‘A Chorus Of Storytellers’ kom je dergelijk drumwerk ook weer tegen in There Is a Wind en Stand Still. In de meeste tracks echter zijn de drums subtiel verweven met de beats zoals in Within Dreams, Falling From the Sun en We Are.

Op ‘A Chorus Of Storytellers’ zijn ook de vocalen weer aanwezig, zij het slechts op vier tracks. Volgens LaVelle hadden veel mensen het namelijk niet zo op zijn vocalen en zagen ze hem dan ook liever niet zingen. Overdreven gezeur als je het ons vraagt. Sterker, LaVelle is zelfs gegroeid als zanger. Wij kunnen zo een tiental zangers en zangeressen opsommen waarvan we liever hebben dat ze hun stembanden slechts voor praten zouden gebruiken.

De elf tracks maken van ‘A Chorus Of Storytellers’ misschien niet echt een coherent geheel, maar als onafhankelijke tracks weten ze wel te boeien. Zie ze als kleine muzikale verhaaltjes. The Album Leaf zal hier dan ook zeker geen fans door verliezen. Misschien weten ze zelfs nieuwe fans voor zich te winnen, want voor de liefhebbers van post-rock, ambient of gewoon sfeervolle elektronische muziek is dit album zeker de moeite van een luisterbeurt waard.

The Album Leaf speelt op 16 maart in Trix.

25 februari 2010

Gregor Dijkman