The Brunettes - Structure & Cosmetics

Sub Pop Records

Ladies and gentlemen: The Brunettes, twee kiwi’s die al tien jaar lang ijverig zachte, smeuïge popmuziek produceren. 'Structures & Cosmetics' is de derde cd waarmee het duo nu ook Europa op de knieën wil krijgen. In april beginnen the Brunettes bovendien aan een intensieve Europese tour waarin België minstens twee maal aangedaan zal worden.

’Structure & Cosmetics’, zoals het cliché zegt het ímmer moelijke derde album, is voor The Brunettes niet de plaat geworden waarop alles uit de kast werd gehaald om toch maar hun muzikale genialiteit ten toon te spreiden. Gelukkig maar als je bedenkt welke draken dergelijke instelling soms oplevert.

De bruinharige schoenmakers Jonathan Bree en Heather Mansfield bleven bij hun leest en compileerden op ‘Structure & Cosmetics’ naar gewoonte negen lichtvoetige en vrolijke songs. Net als de Evil Superstars op ‘Boogie-Children-R-Us’ openen The Brunettes met een track getiteld B.A.B.Y. Terwijl Mauro en de zijnen evenwel uitnodigden tot “smart sex with a winner”, steken the Brunettes in dit nummer de draak met liefdesclichés uit talloze popsongs.

De leuke opener gaat naadloos over in Stereo (Mono Mono), maar na een tijdje begint het repetitief koortje toch wel erg irritant te worden. Op het moment dat u uw kat wil gebruiken om ze richting cd-speler te mikken, legt Mansfield met haar engelenstem de duivelse rei net op tijd het zwijgen op. Het nummer ontaardt in een prachtige song waarbij speels gebruik wordt gemaakt van beide boxen van de stereoketen.

Hairagami is an sich niet meer dan een loutere opsomming van hairagami accessoires – voor de niet-meisjes of niet-dandy’s onder ons: een manier om uw haar in speciale modellen te vouwen – met voor elke mood een nieuwe doo. Wij legden alvast drie “monkey fingers” in onze haardos en werden er op café flink mee uitgelachen.

Obligatory Road Song begint als een Jamba-ringtone, en mondt uit in een lied waarvan het “sunshine”‑refrein - zoals het een echte gsm-tune betaamt – de hele dag in je hoofd blijft rondspoken.

Bree en Mansfield zijn vroeger nog een koppel geweest, al zou je uit If You Were An Alien kunnen opmaken dat dat ook nu nog geldt: een vier minuten en zevenentwintig seconden durende ode aan de liefde met buitenaardse trekjes.

Titelsong Structure & Cosmetics is het enige niet vederlichte liedje op de derde Brunettes-cd en daar malen we eigenlijk helemaal niet om. Het nummer begint erg donker en gaat via mooie mondharmonica-arrangementen over in een typisch dromerig refrein.

Keywords voor ‘Structure & Cosmetics’: lief, zacht, maar ietwat overdreven. De plaat begint geweldig, maar zelfs na een dozijn luisterbeurten hebben we halfweg de cd eigenlijk al genoeg van de überzeemzoete songs uit Down Under (To The Right). Het slotnummer is daarom een regelrechte verademing. Kortom: een cd met vele goede nummers, maar alles tesamen net iets te veel lollypop.