The Dodos - Individ

Polyvinyl

“The return of the Visiter”, had de ondertitel kunnen zijn van dit ‘Individ’ van The Dodos. Of je daar blij om moet zijn? Laat ons stellen dat het antwoord tweeledig is.

Individ



Nee, voorganger ‘Carrier’ was geen hoogvlieger, ook al blijft de single uit die plaat, Confidence, één van onze favoriete Dodos-tracks. Dus werd er voor de nieuwe plaat, zoals dat dan heet, herbrond. En herbronnen betekende in dit geval dus een terugkeer naar het gevierde ‘Visiter’, de plaat waarmee The Dodos in 2008 naam en faam maakten.

Op ‘Individ’ gaat het duo Bubble en het daaropvolgende Competition het vlotst de gehoorgang in. Bij de andere songs is dat niet altijd zo voor de hand liggend. Darkness werd bijvoorbeeld gelardeerd met een vreemd achtergrondgeluid dat door de hele song spookt en de luisteraar afleidt. En Goodbyes And Endings mag dan classic Dodos zijn, gekenmerkt door Meric Longs typische gitaarsound en de ongewone drums van Logan Kroeger, het geheel blijft koppig als een weerbarstige kleuter.

Opvallend aan ‘Individ’ zijn de sferische intro’s van nummers als opener Precipitation en hoogtepunt en afsluiter Pattern/ Shadow, waarvoor de heren trouwens de vocale hulp van zangeres Brigid Dawson van Thee Oh Sees inriepen. Net als de titel is ook het nummer in twee delen opgedeeld, elk met zijn eigenheid, maar wel mooi op elkaar aansluitend. Enige probleem is misschien dat het net iets te lang blijft duren.

Eerder atypisch is het trage, slepende Bastard, dat de plaat een beetje lijkt te breken. Desondanks past het toch in het geheel, zonder opnieuw echt brokken te maken. En zo valt er over elk nummer wel iets positiefs en iets negatiefs te zeggen.

Dat maakt dan van ‘Individ’ best een goede plaat, maar niet meer dan dat. Als geheel komt ze niet in de buurt van ‘No Color’, ook al is ze evenwichtiger dan het zo gevierde ‘Visiter’. En een nummer van de kwaliteit van het hoger genoemde Confidence staat er evenmin op, zelfs al komt de afsluiter wel in de buurt.

Als je The Dodos aan het werk wil zien, moet je naar Nederland, meer bepaald naar Paradiso in Amsterdam of het Life I Live festival.

3 maart 2015
Patrick Van Gestel