The Dodos - Time To Die

Wichita Recordings

Merkwaardige titel toch, 'Time To Die',  voor een band die bestaat uit twee (nu drie) jonge mensen, maar de dood is nu eenmaal een onderwerp dat alle leeftijden bezig houdt, dus waarom ook niet The Dodos.

Duo's zijn in tegenwoordig. Ze komen als paddestoelen uit de grond en proberen allemaal de grote doorbraak te forceren. Maar er zijn er toch een aantal bij waarbij wij ons afvragen hoe ze zouden klinken met wat meer instrumenten. The Dodos valt daar niet onder. Meric Long (zang, gitaar) en Logan Kroeber (drums) hebben het voordeel dat ze een liedje kunnen schrijven en dat ze talentvolle musici zijn uiteraard.

Waar 'Visiter' als een oeros zo sterk begint om dan de luisteraar een beetje in de steek te laten, is 'Time To Die' over de hele lijn geslaagd. Het verzorgde productiewerk van Phil Ek (ook bekend van The Shins, Fleet Foxes en Band Of Horses) heeft daar ongetwijfeld mee te maken. 'Visiter' was rauwer en, hoewel veel muziekliefhebbers hier de voorkeur aan zullen geven, hebben wij het toch meer voor het gepolijstere werk, zeker als het van deze kwaliteit is.

Het album staat inmiddels al een hele week op repeat op de verschillende muziekinstallaties en steeds weer sta je verstomd van de schoonheid van een liedje als Longform of het intieme Troll Nacht. Over het algemeen is het de akoestische gitaar waaraan Long de voorkeur geeft, maar af en toe (in een prachtig nummer als The Strums bijvoorbeeld) plugt hij toch eens in en ook dan raak je onvermijdelijk gehypnotiseerd door die gitaar.

Hoewel Keaton Snyder wordt beschouwd als het officiële derde lid van de band, is de inbreng van de vibrafoon en andere percussie toch beperkt. De middeleeuwse drumroffels van Kroeber in The Strums krijgen wat karige steun (en worden ook door blazers bijgestaan), maar over het algemeen is het zoeken naar Snyders bijdragen.

Enkel This Is A Business voert ons terug naar de rauwere Dodos van 'Visiter', hoewel dat ook weer bij het onderwerp past. Je ziet als het ware de zakenman al zichzelf voorbijrennen, gekleed in maatpak en met de onvermijdelijke aktentas als attribuut.

Of Small Deaths en Time To Die echt over de dood gaan, doet niet eens terzake. Ze werken hoe dan ook zalvend en brengen troost indien dat nodig is. Muziek zoals muziek moet zijn dus: universeel en toch persoonlijk.

The Dodos speelt op 8 september in de Botanique.