The Dudes - Brain Heart Guitar
One-Four-Seven Records
De vier heren van The Dudes komen uit Canada en spelen het soort pop dat The Wombats, The Pigeon Detectives en aanverwanten groot maakt. Alleen zijn zij er nog niet in geslaagd om de airplay te krijgen die andere gelijkaardige groepen wel krijgen. Dat airplay niet noodzakelijk evenredig is met het talent hebben om de brug naar het grote publiek over te kunnen steken, weet u net zo goed als wij. Daar zijn voorbeelden genoeg van. Aanvankelijk waren ook wij niet weg van de nummers op deze plaat. Het leek allemaal zo “been there, done that”. Maar gaandeweg bleken dit gewoon goudeerlijke songs te zijn, zonder pretentie. Geen hoogdravend, hypergevoelig gedoe bij The Dudes. Gewoon popsongs zonder franjes. Kan iemand ons misschien komen uitleggen wat daar nu precies mis mee is? De meeste songs zullen weliswaar geen revolutie ontketenen. Daarvoor wordt er te veel binnen de lijntjes gekleurd. En blijkbaar is de moderne luisteraar en zeker de hippe recensent te veeleisend en verwend. Er wordt muziek gemaakt waaraan niemand zich een buil valt en dat is heden ten dage ten strengste verboden. Vernieuwing is wat wij willen, nietwaar? De stem van Dan Vacon doet denken aan die van Matthew Bellamy, maar dan zonder de overdreven pathos van Muse. Combineer die stem met de wat meer grimmige gitaren van een song als The Fight en je krijgt prima popmuziek. Ook feelgoodsongs als Dropkick Queen Of The Weekend zien wij wel zitten. Maar dat zal natuurlijk aan ons liggen. Steeds weer wordt je overvallen door de pakkende songs van dit kwartet. Neem nu Love Is Dangerous. Voor je het weet, wordt je ingepakt door de hoge schuddebolfactor van dit soort songs.
