The Experimental Tropic Blues Band - Liquid Love

Jaune Orange

De wortels van de blues mogen dan wel ergens ter hoogte van New Orleans liggen, een stad als Luik heeft duidelijk voldoende stof in zich om er een paar stevige albums bluesrock-‘n-roll uit te puren. Maar het onvermoeibare trio van The Experimental Tropic Blues Band stak dit keer toch maar eens de grote plas over om er met hun grote held Jon Spencer de studio in te kruipen.

“Onze beste ervaring ooit!”, zei de groep in een interview met daMusic. We kunnen het best geloven. TETBB klinkt vurig, rauw en gulzig. Niet dat ze daarvoor als een horde schapen in een Oost-Vlaamse weide klonken, maar dit keer lijkt het hen meer op het lijf geschreven. De eerste twintig seconden noise waarmee ze ‘Liquid Love’ openen dienen als een waarschuwing voor wat komen gaat.

The Best Burger wijst ons op de gevaren van overdadige consumptiedrang maar swingt ondertussen ook de pan uit. Jerry Lee Lewis als bokkenrijder, gekleed in een punkoutfit, steekt oude schuren in brand. Daar dachten wij de eerste keer aan. Boogie Snake, Devil D’Inferno en Dirty Wolf shaken hun heupen op Elvis-wijze in Keep This Love en in Do It To Me.

Elementen waar trouwe fans al langer mee vertrouwd zijn, maar die dit keer vuiler en korreliger klinken. Dat zal enerzijds wel te maken hebben met de tapes waarmee in de groezelige New Yorkse studio opgenomen werd. De klank lijkt gecapteerd te worden door oude fiftiesmicrofoons en van ruisfilters had men toen ook nog niet gehoord. Maar anderzijds speelt ook de ingesteldheid van de groep mee. Geen grenzen verdragen en alles loslaten was blijkbaar het groepsmotto.

Op die manier was ook Tom Waits nooit zo dichtbij als in Worm Wolf en het heerlijk geschifte Holy Peace Of Wood. Als hongerige wolven wordt er gegromd, geblaft en gebeten. Dat mag u zelfs bijna letterlijk nemen in Fantasy World. Gelukkig houden ze er een humoristische zelfrelativering op na, anders hadden we dit bijna puberale kroegenlied van de playlist geschrapt. Sex Games behandelt hetzelfde onderwerp en sleurt er een hilarische Gainsbourgimitatie bij. Op een of andere manier blijft dit toch vooral een mannenonderonsje.

U begrijpt dus dat The Experimental Tropic Blues Band doet waar het al jaren goed in is: sex, drugs en rock-‘n-roll. En dit keer dan nog in een sputterende oldtimer opgenomen. Heerlijk plaatje.