The Fall - Ersatz GB
Cherry Tree Records
De veteranen van de rock, je kan er zo een hele voetbalcompetitie mee samenstellen. Maar van Mark E. Smith blijven ze af. Met 'Ersatz GB' leverde hij net de 29ste The Fall-plaat af, en die klinkt vertrouwd en bij momenten zelfs verrassend. Of zoals fan John Peel al wist: "They are always different, they are always the same."
De geschiedenis van The Fall leest als die van het Romeinse keizerrijk, alleen blijft de keizer in dit geval uitzonderlijk lang op post. De huidige line-up moet zowat de langstlopende in tijden zijn. En dat valt eraan te horen. 'Ersatz GB' presenteert een erg musculaire The Fall, met Smiths vocale uithalen en zijn kenmerkende sappige Engels helemaal vooraan in de mix.
Soms gaat het er net over. In Mask Search, gebouwd op rockabilly-fundamenten (zie ook Hot Cake op ‘Your Future Our Clutter’), overstemt Smiths gesis zowat zijn band. Diezelfde muzikanten, die allen ook meeschreven aan de plaat, staan nochtans drie kwartier lang op scherp. Hopelijk zet keizer Mark zijn hofhouding deze keer niet te vroeg bij het grof vuil.
Beestachtige drums domineren openingsnummer Cosmos 7. Druk op play en de onweerstaanbare groove ontploft in je gezicht als je niet op tijd wegduikt. Bij de faux-metal hoort zelfs een heuse kerkerstem. In Greenway koos Smith dan weer voor een ensemble van beenhouwerriffs en Waitsiaans gegrom.
Beestachtige drums domineren openingsnummer Cosmos 7. Druk op play en de onweerstaanbare groove ontploft in je gezicht als je niet op tijd wegduikt. Bij de faux-metal hoort zelfs een heuse kerkerstem. In Greenway koos Smith dan weer voor een ensemble van beenhouwerriffs en Waitsiaans gegrom.
Met de teksten zijn we zelden mee. Behalve met "I'm so sick of Snow Patrol", dat verstaan we maar al te graag. Dat Smith zijn micro halverwege het album (in het deprimerende Happi Song) per se aan vrouwlief en bandmate Elena Poulou moet geven, daar zijn we dan weer niet zo gelukkig mee. Het is een overdreven simplistisch rustpunt, dat door Smith zelf wellicht toch nog anders was ingekleurd.
"Dearest pals + listeners, there were brighter mixes + tracks - but I, M.E.S., stick by this thread. I cannot embrace you all and brightness does not fit on Ersatz GB", schrijft hij op de hoes. Maar zo ruw klinkt The Fall anno 2011 nu ook weer niet. Smith bewaart de twee vuilste songs (I’ve Seen Them Come en Age Of Chang) voor het einde, terwijl hij in de luchtige aanzet van Laptop Dog knipoogt naar The Pixies ten tijde van ‘Bossanova’.
'Ersatz GB' is een logisch vervolg op 'Your Future Our Clutter' uit 2010 (en dus op het hele voorgaande oeuvre van The Fall), maar mist de instant betovering van pakweg 'This Nation's Saving Grace' (1985). Hoe dan ook, de val van The Fall is nog lang niet in zicht.
"Dearest pals + listeners, there were brighter mixes + tracks - but I, M.E.S., stick by this thread. I cannot embrace you all and brightness does not fit on Ersatz GB", schrijft hij op de hoes. Maar zo ruw klinkt The Fall anno 2011 nu ook weer niet. Smith bewaart de twee vuilste songs (I’ve Seen Them Come en Age Of Chang) voor het einde, terwijl hij in de luchtige aanzet van Laptop Dog knipoogt naar The Pixies ten tijde van ‘Bossanova’.
'Ersatz GB' is een logisch vervolg op 'Your Future Our Clutter' uit 2010 (en dus op het hele voorgaande oeuvre van The Fall), maar mist de instant betovering van pakweg 'This Nation's Saving Grace' (1985). Hoe dan ook, de val van The Fall is nog lang niet in zicht.
13 januari 2012