The Hold Steady - Heaven Is Whenever

Vagrant Records

Ondanks hun optreden op Rock Werchter enkele jaren geleden en de onverdroten bijstand van Pitchfork, de hypegenerator bij uitstek, slaagt The Hold Steady er maar niet in om voet aan land te krijgen op het Europese vasteland. Is de muziek misschien te Amerikaans? Zijn de teksten te complex? Of ligt ook deze ‘Heaven Is Whenever’ gewoon in het verlengde van wat voorafging?

Als we ons enkele en alleen op opener The Sweet Part Of The City zouden baseren in elk geval niet. Dat is namelijk een naar country neigende, eerder relaxte opener, wat we niet echt van hen gewend zijn. Maar geen nood: het vervolg, Soft In The Center toont aan dat The Hold Steady nog steeds kan uitpakken, iets waar wij persoonlijk erg blij om zijn.

Bovendien doet Craig Finn hoe langer hoe meer moeite om te zingen. Hij declameert zijn teksten niet meer en wij zouden durven zweren dat we bij momenten zijn stem zelfs horen vibreren. En laat dat drammerige declameren nu net iets zijn waar wij ons bij de vorige Hold Steadyplaten voortdurend aan ergerden. Ook dat Franz Nicolay zijn toetsen niet meer per se breeduit over elk nummer uitsmeert, is iets wat wij waarderen. U heeft het al begrepen: wij hebben het wel voor dit ‘Heaven Is Whenever’.

Er wordt natuurlijk van ons verwacht dat we dat met weldoordachte stijlfiguren en spannende woordkeuzes duidelijk maken. Als de gitaren loos gaan in The Weekenders nadat Finn voor de inleiding heeft gezorgd, moeten wij ons weerhouden om niet van onze stoel te springen en de volumeknop richting (te) hoge cijfers te sturen.

Let wel: dat hadden we ook bij de vorige platen van The Hold Steady wel eens, maar het plaatje lijkt hier beter te kloppen. Deze plaat kan je moeiteloos in één ruk uitzitten en daarna nog eens opnieuw door de boxen jagen. Die heerlijke riffs in Rock Problems zijn namelijk behoorlijk verslavend. En ook als het tempo iets zakt zoals in afsluiter A Slight Discomfort, dat gestaag naar zijn hoogtepunt toewerkt, valt er steeds voldoende te beleven.

Zijn The Hold Steady een one trick pony geworden? Kan best, maar sta ons toe om daar onze besmeurde laarzen aan te vegen. Van ons mogen ze dit truukje best nog een paar keer herhalen. Daar mag u ons steeds voor uit ons hol halen.