The Hundred In The Hands - Red Night

Warp Records

Ze kwamen al een paar keer afzakken naar België, maar dat heeft hen hier in onze contreien nog niet meteen bekender gemaakt. Hun eerste ep en het debuutalbum kregen nochtans overal pluimen opgestoken. Misschien zorgen ‘Red Night’ en hun komende optreden in de Botanique voor verandering. Wij hopen alleszins van wel. Het tweede album van The Hundred In The Hands is in elk geval een aandachtige luistersessie waard.

Een muzikale omschrijving geven is geen sinecure. Over het gehele album zijn invloeden verspreid van postrock en -punk tot elektronica en (dream)pop. Hoewel de samenzweerderige  sfeer als een rode draad doorheen het album loopt, hebben we toch het gevoel bij elk nummer in een ander verhaal te tuimelen. Inclusief decorwissels, kostuumveranderingen en introducties van telkens nieuwe personages.

Een album als ‘Red Night’ blijft ook danig in je hoofd rondspoken. Het biedt zich aan, het intrigeert je, het stoot je af en toch grijp je er telkens naar terug. De vele lagen (gitaren, synths, noise, ijzige zang, groteske drums, ...) maken van deze plaat een huis met vele gangen en kamers zonder uitgang. Maar wanneer het je volledig opgeslokt heeft en je jezelf helemaal kunt oriënteren is het een must om erin rond te dwalen.

Een opener als Empty Stations vergeet je niet snel. Als piepende en krakende deuren jagen strijkers je de stuipen op het lijf. Twee minuten later sta je in een niet te stoppen geluidslawine. Een knoert van nummer en een uppercut waar we bijzonder happy van worden. Daarentegen klinkt Come With Me als uptempo rock-‘n-roll in een stevig elektrojasje. Knap geproducet en nog steeds edgy genoeg om lekker vettig te zijn.

We twijfelen er niet aan dat je moeiteloos Machine Gun van Portishead voor de geest kunt halen. Het nummer zat een paar jaar geleden al als een levende nachtmerrie achter onze veren en nu lijkt ook Red Night hetzelfde te gaan doen. De statig doormarcherende beat volstaat al om je volledig te gijzelen. De ijskoude stem van Eleanore Everdell meet je met haar stem het kippenvel aan.

Nummers als Faded en Keep It low klinken “vriendelijker”. Minder donker, eerder dromerig. Dergelijke rustmomenten zijn welkom in een voornamelijk duister album. Zo zorgt The Hundred In The Hands voor een gezonde afwisseling op ‘Red Night’. Wat ons betreft een ijzersterk album en een absolute must have.

The Hundred In The Hands staat op 10 oktober 2012 in de Witloof Bar van de Botanique.