The Marble Man - Later, Phoenix ...

KF Records

Als er één ding is waaraan wij allergisch zijn, is het wel melige platenhoezen. U weet wel, het soort waarvan het artwork al moet uitschreeuwen wat een onwaarschijnlijk gevoelig album dit wel niet is, gevuld met nummers over grote emoties en Weltschmerz. Dat The Marble Man kiest voor twee zwanen als hoes voor 'Later, Phoenix ...' , doet ons dan ook het allerergste vrezen.

The Marble Man blijkt eigenlijk Josef Wirnshofer te heten en is, zoals de naam al doet vermoeden, een Duitser. Hoewel de naam The Marble Man ons en waarschijnlijk ook u volstrekt onbekend in de oren klinkt, is hij met 'Later, Phoenix ...' niet aan zijn proefstuk toe. In 2007 werd zijn debuut 'Sugar Rails' uitgebracht en samen met deze release werd ook nog de digitale ep 'Holden' de wereld ingegooid.

Wirnshofer blijkt ondanks zijn tweeëntwintig lentes een liedjesbard van de ouderwetse soort. Voor franjes en tierlantijntjes moet je niet bij hem zijn. 'Later, Phoenix ...' bestaat dan ook volledig uit eenvoudige, maar goed in elkaar zittende nummers zonder veel opsmuk. We moeten het toegeven: de nummers zijn degelijk en Wirnshofer kent zijn singer-songwritersvak. Helaas wordt degelijk zelden met sexy geassocieerd en ook bij The Marble Man blijkt degelijkheid weinig spannend.

Volgens zijn MySpace wordt deze jongeling beïnvloed door Nico, The Velvet Underground, The Beatles en zowaar Pet Shop Boys. Wij horen op 'Later, Phoenix ...' echter vooral Elliot Smith. En meestal is de associatie met zo'n naam een groot compliment, maar bij Wirnshofer ligt de gelijkenis er wel erg dik op. Het is bijna onmogelijk om te tippen aan de grote Smith en deze plaat is dan ook vooral een flauw afkooksel van diens genialiteit.

Is dit album dan echt zo slecht en melig als het artwork doet vermoeden? Absoluut niet. Echt slecht kan je The Marble Man niet noemen, maar boeien doet het voorlopig ook nog niet. Daarvoor mist hij net iets te veel dat scherpe randje dat we zo graag hebben. En toch, Wirnshofer weet waarmee hij bezig is en hij heeft zeker potentieel. Als hij ons wil beloven om volgende keer die lelijke zwanen achterwege te laten, houden we hem toch nog een tijdje in het oog.