The Peas Project - Power & Romance

Believe Digital

De elf muzikanten van de Brusselse bigband The Peas Project staken voor het eerst hun neuzen aan het venster met ‘This Is Our First Record’, het debuutalbum uit 2007. Vijf jaar later pakken ze uit met een tweede fullcd, die is opgenomen in de studio van de Londense dj-producer Toni Economides. Dat tweede album kreeg de naam ‘Power & Romance’ mee, waarbij het duidelijk vooral het ‘power’-gedeelte uit de titel is dat steek houdt. The Peas Project is immers één grote brok energie die je zodanig opfokt dat je er bij momenten zenuwachtig van wordt.

De dansbare openingstrack Party Crasher, de single die de release van dit album als ep voorafging, zet meteen de toon voor het hele album: snelle beats, catchy lyrics en een doordachte opbouw. Dat deze muzikanten niet vies zijn van een break meer of minder, bewijzen ze ook op het hitsige Gimme A Name en de titeltrack Power & Romance, waarin we samples herkennen van de intro van 20th Century Fox en de Imperial March uit de 'Star Wars'-film. Nog meer muzikale spielerei horen we tien nummers later in The Romantic, dat is opgebouwd rond een vocale sample van The Rock Steady Crews Hey You.

Ondertussen gaat het tempo op en neer, met The Magic en R’N’B Is Dead als traagste uitschieters, die wij meteen als de minst geslaagde producties op deze cd beschouwen. Wij horen The Peas Project het liefst krachtig, zoals ze zichzelf omschrijven op hun Facebookpagina: “A musical project that comes from funk and mixes afrobeat, hiphop, pop and bass music. They bring the party to the hottest with their deep electro groove, their tongue-in-cheek mentality and their funky jamming charm.”

Maar daarmee is nog niet alles gezegd, want in Hot Scene horen we salsa-invloeden, The Dome kon door kudurogrootmeesters Buraka Som Sistema geschreven zijn en in de laatste track Blue Time gaat het zelfs nog richting dub en reggae. Stellen dat dit een veelzijdige band is, is dus een understatement van jewelste.

En toch kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat we na dertig minuten luisteren alles al gehoord hadden, ondanks die breaks, tempowisselingen en verscheidenheid aan genres. Meer zelfs: vaak grepen we naar de pauzeknop omdat het typische stemgeluid van zanger-mc Mark Zinga in combinatie met de nerveuze blazers ons hoorndol maakte. De energie die voortkomt uit een batterij extreem opgewonden Duracellkonijnen is er niets bij.

Het maakt ons benieuwd naar een live beleving op een van de zomerfestivals, waarbij het elftal wellicht nóg explosiever uit de hoek zal komen. In 2006 stond The Peas Project nog als Wanted!-ontdekking op Couleur Café, maar dit jaar maakt de band haar opwachting als volwaardige act op de Tour & Taxis site (1 juli). Een week later (6 juli) kun je de bigband aan het werk zien op Les Ardentes en op 12 juli staat het Dour Festival op de agenda.