The Seatsniffers - Turbulence

Sonic Rendezvous

Anno 1997, als ons geheugen ons niet in de steek laat tenminste, bevinden wij ons in een rokerig achterzaaltje van een plaatselijk café. Er was nog een plaatsje vrij in de auto of we zijn meegekomen voor het goedkope bier, who knows. We pikken in elk geval een concertje mee van een onbekend groepje. Vier vetkuiven betreden het podium en blazen ons compleet van onze sokken. We rocken & rollen all night long. Al sinds hun debuutplaat verwennen the Seatsniffers ons met hun unieke versie van roots, blues en rockabilly. 'Turbulence' is hun jongste.

We beginnen het stilaan te kennen. De plaat gaat overal mee naar toe, om zo veel mogelijk luisterbeurten op te doen. Aanvankelijk draaien we ze volledig, tot op het moment dat één nummer ons bij het nekvel grijpt en niet meer loslaat. Die gaat dan steeds weer op repeat. Waarom bezit een cd-speler een repeatknop? Voor songs als (You Need A) Checkup From The Neck Up en Boat. Toevallig allebei te vinden op 'Turbulence'. En dan zijn we een vogel voor de kat, besmet met het sniffersvirus. Alweer.

Als er al een gemakkelijk statement te maken is over de nieuwe, is het back to the roots. Bop de Houwer maakt zijn comeback op bas en dat hoor je. De band klinkt rauwer en tegelijk samenhangender zoals in de beginjaren. Een nummer als She's Mine had perfect op de debuutplaat kunnen staan. De frivole saxofoon, de spitsvondige tekst ('She knows a thing or two about a thing or two'), de korte gitaarsolo, de break. Alles wat een gemiddeld Seatsniffers-nummer moet bezitten. Je telt de ingrediënten op en merkt dat het resultaat meer is dan de som der delen.

Wat wél nieuw is? Piet zingt van achter zijn drumstel nu ook twee nummers in. En niet zo maar de backings. Zijn stem past perfect bij de schaamteloos suikerzoete cover Baby Come To Papa. Hoewel we Walter een sterke zanger vinden, past dit ook onmiskenbaar bij the Seatsniffers. Jammer dat ze zes albums gewacht hebben om de zangpartijen van Piet uit te breiden. De enige gastrol is weggelegd voor Bernd Batke, zanger/bassist van de Duitse vrienden van Smokestack Lightnin'. Hij heeft het voor het zeggen in Boat, een ode aan alle rotzakken, die enorm stoffig en speels klinkt. Net daarom werkt het zo goed.

Minpunten? Wij vinden de Alex Chilton-cover Bangkok niet de beste keuze. We houden wel van de UFO-sound van de gitaar, maar verkiezen toch het origineel. En we hadden graag een toemaatje gekregen. De plaat klokt af op net geen half uur, wat echt bijzonder kort is. Maar een zeurkous die zich daardoor laat afleiden. Luisteraars die de Sniffers nog moeten leren kennen, kunnen zich probleemloos 'Turbulence' aanschaffen. De plaat illustreert namelijk perfect waar ze het beste in zijn: hun eigen specifieke brouwsel maken van diverse soorten rootsmuziek. Kenners die van de vroege Seatsniffers houden, zullen niet teleurgesteld worden. En iedereen die daar tussenin zit, kan zich live laten overtuigen in een tent of café in de buurt waar het gezelschap ongetwijfeld zal neerstrijken. Maar kom niet klagen als het virus toeslaat. Wij hadden ervoor gewaarschuwd.