The Spits - The Spits V

In The Red Records

The Spits zweren bij The Ramones en hun muziek ademt dat ook. In deze tijden van hightech computers, gestroomlijnde melodieën en beproefde succesformules houden zij de authentieke punk in ere. En daar slagen ze ook nog eens bijzonder goed in. Dit zijn simpele liedjes, die niet meer dan twee minuten duren (slechts twee songs komen daarboven uit) maar volgeladen zijn met energie. Ze zingen “I wanna be ADD”. Geloof ons: meer hoeft niet.

Ze trappen de plaat af met All I Want. Ja, de tekst is melig, maar het spookt wel de hele dag door je hoofd. En het doet ons denken aan Ever Fallen In Love van The Buzzcocks. Alvast geen slecht referentiepunt. De stem is minder sterk, maar des te meer punk. Wat volgt zijn rauwe, het lijkt wel onafgewerkte liedjes: van de ruwe stemmen van de gebroeders Wood tot de valse (!?) gitaarsolo’s. Zalige punk kortom. Er mag dan een gebrek aan variatie zijn en de titels lijken te komen van bij de therapeut (My Life Sucks, I’m Scum, My Mess), maar zolang ze hun heerlijke attitude bewaren, kan ons dat allemaal niets schelen.

En u vergist zich als u denkt dat The Spits in het verleden blijven steken. In het laatste nummer, Last Man On Earth, maken ze zowaar gebruik van een synthesizer, een kettingzaag en een afgetakelde scooter (of wat daarop lijkt). Met andere woorden; ook de nieuwe technologie zetten ze helemaal naar hun hand. Maar of het werkt is dan weer een andere vraag.

Aan allen die met trots hun T-shirt van The Ramones dragen: waag je kans. De jongens van The Spits zijn de enigen die de vergane glorie van The Ramones benaderen. Good old-fashioned punk om u tegen te zeggen. Niet mainstream, maar voor de punkliefhebbers is het een album om vingers en duimen van af te likken.