The Swell Season - Strict Joy

Anti

Op opener Low Rising dineert Glen Hansard met Ben Harper en pikt hij van hem de frasering en het wat melancholisch idealistische gevoel bij een zin als "We've gotta come up, we've gotta come up". Ben Harper keert na deze eerste gang terug huiswaarts, en er wordt voortgetafeld met Death Cab For Cutie en de vrouwelijke sfeerhelft van Krakow, om ook eens een Belgische referentie aan te halen.Hoewel de relatie van Frameszanger Hansard met pianiste Markéta Irglovà centraal staat op het album, neemt vooral die eerste het woord. Met "I want to sit you down and talk" opent hij de dialoog in Low Rising, terwijl zijn vrouwelijke wederhelft met moeite kansen krijgt om er iets aan toe te voegen.Dat onevenwicht valt ook op in In These Arms en het erg geslaagde The Rain, waar de dominantie van Hansard zo goed als totaal is. Even kan zij hem van wederwoord dienen op Fantasy Man, maar daarna wordt ze zo goed als monddood gemaakt.De plaat blijft echter wel boeien. High Horses is qua samenzang erg sterk gearrangeerd en grijpt live ongetwijfeld bij het nekvel. Na het wat eentonige I Have Loved You en Love That Conquers, waarin de zanglijnen veel minder snaren raken, eindigt de plaat met prima vlechtwerk tijdens Two Tongues. De stemmen slingeren zich rond elkaar en tussen de protagonisten ontstaat een spel van aarzeling in de strofes en van stiltes en toenadering in het refrein, dat eindigt met "Two tongues in your mouth". Maar die hereniging is slechts van korte duur, want de titel van de klagerige afsluiter Back Broke fluistert het zelf al in: een verstild tranendal tussen strijkers en pianodruppels.Hoewel niet altijd even aangrijpend, brengt dit koppel toch een mooie vertolking van hun gevoelens. De taal is niemand onbekend en de oprechtheid parelt langs de bolle wangen naar de hier en daar zachtjes opwaarts klimmende mondhoeken.