The Twilight Singers - Dynamite Steps
Sub Pop Records
In ons muzikaal woordenboek staat de naam “Greg Dulli”, zowel onder de G van “geniale songsmid”, als onder de D van “duivel-doet-al”. Hij leverde in de negentiger jaren met Afghan Whigs de onsterfelijke plaat ‘Gentlemen’ af en schitterde in de groep Gutter Twins, aan de zijde van kompaan Mark Lanegan. Met zijn collectief The Twilight Singers brengt hij nu een vijfde album uit, ‘Dynamite Steps’. Daarvoor deed hij beroep op goed volk als Ani Di Franco, Joseph Arthur, Mark Lanegan, Petra Haden en Nick McCabe van The Verve. Voorganger ‘Powder Burns’ was een topalbum. De vraag ligt dan ook voor de hand: slaagt Dulli er in om met ‘Dynamite Steps’ weer een stap voorwaarts te zetten?
De promotekst belooft een helse rit langs huiveringwekkende afgronden, met haltes aan de plekken die in Dulli’s leven een rol speelden. En ja hoor, met het bezwerend openingsnummer Last Night In Town, maakt Dulli meteen duidelijk dat wie instapt best zijn veiligheidsgordels vast klikt. Zacht fluisterend “Whenever you’re here/You’re alive” lokt hij ons in zijn gitzwarte Cadillac. Nog voor we goed en wel zitten, vertrekt hij met gierende banden: “The devil says you can do what you like/Come what may/ Come what might/ You’ll see me there’’.
Wat volgt is een adembenemende tocht, die ons flink door elkaar schudt, maar waar we geen minuut van hadden willen missen. De passagiers, die onderweg instappen, houden ons helemaal aan ons zitje gekluisterd. Mark Lanegan komt aan boord om de waarschuwing “There’s something not working” in Be Inveted, een nummer over verslaving, nog indringender te laten klinken. In Waves geeft Dulli plankgas en scheurt door de bochten alsof de duivel hem op de hielen zit. On the Corner houden we even halt voor een bezwerend sermoen van prediker Dulli: "All rise with me, all take your place". Even later vliegen de kogels ons rond de oren in het machtige Gunshots.
De rit gaat verder en onderweg flitsen de bordjes “bedrog”, “gevaar”, “dood”, “zonde”, “onsterfelijkheid” en “passie” aan ons voorbij. Het is al laat in de avond als we even halt houden aan de afslag “liefde”, waar Ani Di Franco en Dulli elkaar “You are loved by me” toevertrouwen. Maar schone liedjes duren bij Gregg Dulli nooit lang. “Baby pulls me even closer/Tangled like the web she weaves/Shaking off her demons/Now they’re coming after me” klinkt het even later in Never Seen No Devil. Gelukkig wordt hem én ons aan het eind van de rit verlossing gegund. In de magistrale afsluiter Dynamite Steps prevelt Dulli “Ever wonder where went your guiding light?/Wake up in a field with a second sight/You'll love me.”
En ja, wij houden nog net iets meer van Dulli dan we al deden. Want ook muzikaal weet hij de spanning er opnieuw in te houden. Het album draagt uiteraard Dulli’s handelsmerk: donkere, rijke, bijna filmische, symfonische soundscapes, geïnkt met rock en soul. Ook in 'Dynamite Steps' pakt hij uit, met zowel donkere, trage soulvolle ballads waarin zijn indringende stem zich vlijt tegen piano en strijkers, als met stevigere nummers waarin gitaren de boventoon voeren. Maar toch klinkt de muziek nog net iets rijker dan op de vorige albums. Dat heeft niet alleen met de bijdragen van de gastmuzikanten te maken, maar ook met de inbreng van bassist Scott Ford en gitarist Dave Rosser. Dulli zelf verklaarde dat hij, meer dan bij de andere Twilight Singers-platen, het gevoel had met een echte band te spelen.
Dulli zet met 'Dynamite Steps' weer een stap voorwaarts en zorgt voor vuurwerk; af en toe komt er zelfs dynamiet aan te pas. “Don’t mistake me, ain’t no ordinary man” zingt Dulli en zo is dat! Wij draaien dit album grijs in afwachting van het optreden van The Twilight Singers op 30 maart 2011 in de AB. Er zijn nog kaarten!
13 februari 2011