The Vaccines - Pick-Up Full Of Pink Carnations
Thirty Tigers
Euforische indiepop. Mogen we de muziek van The Vaccines zo aankondigen? We hebben in elk geval lang gezocht om vijanden te vinden van dit happy Londense kwartet. Niet gevonden. En daar gaat het zesde studio album met de gekke titel sowieso geen verandering in brengen. Al is het maar omwille van het hoog live show- en singalonggehalte. “So I’m gonna keep on dancing / Keep on dancing / On and on / I feel like something good’s gonna happen / I will be the last one standing.” Beloofd, Justin Young en co?
Weet je wat dat is met The Vaccines? Een hoog ideale-schoonzoon-gehalte. Aan de ene kant heb je van die dartele jarenzestiggitaarmelodietjes en college-boys-thema’s over liefde en gemiste kansen bij het andere geslacht, en aan de andere kant krijg je regelmatig een duistere wavegalm en donkere - lees: emotioneel kwetsbare - momenten met zware gitaren en ik-voel-me-even-niet-goed-bekentenissen. Om dan even later natuurlijk weer de hoogte in te schieten met zo’n laten-we-samen-vrolijk-zijn-melodietje. Bij de aanzet van de opener van dit nieuwe album hebben we zelfs een soort van Avicii-Tomorrowland-idee. Kan je je dat voorstellen?
Ze waren inderdaad de pedalen even kwijt op ‘Back In Love’ met de gepolijste, nogal elektronisch en geforceerd klinkende muziek. Een beetje een krampachtige poging tot vernieuwing en toenadering tot het Elon Musk-tijdperk. Maar laat dat een kleine en foute zijstap zijn in een carrière vol glamour en glitter. En vol populaire gitaarliedjes. Zoiets als evergreen All My Friends Are Falling In Love. Of in het geval van deze plaat als “Last night you got in my eye line / Feels like it was a lifetime” (Anonymous In Lost Feliz). Dus ja, dit is gitaarmuziek met gladde melodieën en teksten die je graag op je favoriete (online) radiozender tegen komt.
Is het dan tien keer op rij bulls-eye op deze nieuwe plaat? Dan moeten we de anti-fans even in de ogen kijken. Want je kan met enige scepsis vaststellen dat de meeste liedjes op deze plaat wel heel hard in dezelfde “vibe” blijven hangen. En ook keer op keer gestoeld op dezelfde “gouden formule” vol ingrediënten die je zelf kan uitfilteren. En die je doet denken aan pakweg Editors, Imagine Dragons of zelfs een beetje Coldplay.
Oh ja, er is ook nog een verhaaltje over de “on the road"-hoes, het verblijf van Young in de US West Coast en de inspiratie van American Pie van Don McLean (Madonna) ter inspiratie. Dat gaan we jullie onthouden. En nog: de band tourt door de USA met The Kooks. Moeten we dan nog meer zeggen? Misschien één ding: het is hoog tijd dat de wereld (met dezelfde W als Werchter) The Vaccines voorgoed in de armen sluit.