The Wainwright Sisters - Songs In The Dark

PIAS

De zussen Wainwright zijn enkel zussen in naam en in muzikaal erfgoed. En precies dat laatste leidde tot deze 'Songs In The Dark'.

Martha Wainwright en Lucy Wainwright Roche mogen dan dezelfde vader hebben, opgroeien deden ze in een verschillend gezin. Gemene deler bij beide (half)zussen is de muzikale ouders. Beider vader is de illustere Loudon Wainwrigt III, maar ook hun moeders waren muzikaal beslagen. De twee moeders (Kate McGarrigle van Martha, Lucy Roche van Lucy) zongen hun dochters toe en dat is hen duidelijk bijgebleven, want die songs komen hier nu terug.

Misschien herkent u er hier en daar wel eentje. Dan denken we specifiek aan El Condor Pasa, in het collectieve, muzikale geheugen gebeiteld door Simon & Garfunkel. Ook deze versie krijgt de grootste mond stil. En wie beter thuis is in de vroege country en folk herkent ongetwijfeld een nummer van Woody Guthrie of Jimmie Rogers. Andere zijn dan weer van de hand van één van hun ouders.

Beide zussen zijn gezegend met een prachtige stem, waarbij die van Lucy iets meer rechtdoorzee is dan die van Martha, die een licht-nasale ondertoon heeft. Maar ze gaan perfect samen en dat wordt hier meer dan duidelijk.

De albumtitel is uitstekend gekozen, want deze songs klinken inderdaad het best in het donker, eventueel bij een kampvuur zoals je er eentje hoort knetteren aan het einde van opener Prairie Lullaby. Dat de stemmen het belangrijkst zijn hoeft geen betoog. En verder wordt de instrumentatie beperkt gehouden tot de akoestische gitaar, een enkele piano of orgel en een verloren gelopen mondharmonica hier of daar. Ook dat past bij deze nachtelijke songs.

Alleen de goddelijke stemmen al maken deze plaat de moeite waard. Dat de liedjes intussen gepokt en gemazeld zijn door de tijd geeft ze extra cachet. Bovendien ontbreekt het de dames ook niet aan humor. In de Baby Rocking Medley wordt een handeltje in baby's opgezet: "This is the day we give babies away with a half a pound of tea". Het doet je zowaar glimlachen. Bovendien is het bijgaande deuntje bijzonder aanstekelijk.

Maar er is nog meer. Afsluiter Go Tell Aunt Rhody is a capella en krijgt iedereen stil. En dat is echt niet de enige keer dat dat gebeurt. Het geeft je de kans om te mijmeren en zal voor iedereen ongetwijfeld een eigen bijklank hebben. Maar het mooist is het als de twee dames in één song (samen of afwisselend elk een strofe) van zich laten horen.

Misschien werd je als kind ooit door je ouders toegezongen of heb je op jouw beurt je eigen kinderen in slaap gezongen. Dan zal je deze plaat zeker op prijs kunnen stellen. En liefhebbers van traditionele folk zullen hiervan ook watertanden. U kiest zelf maar onder welke categorie u valt.