The Wave Pictures - Instant Coffee Baby
Moshi Moshi
De muziek op ‘Instant Coffee Baby’ is complex- en pretentieloos, we zouden ze bijna 'rustiek' durven noemen. The Wave Pictures geeft op geen enkel moment de indruk hip te willen zijn. Het gaat om low key gitaargedreven poprock-deuntjes met naïeve melodieën en ad-hocarrangementen, wars van enige artistieke aspiraties. We horen bijna huisvlijt: brave jongens die knutselen als het regent. Maar we horen ook intelligentie. Om te beginnen barsten de teksten van de clevere verwijzingen naar zowat de hele Angelsaksische muziekgeschiedenis. Na enkele luisterbeurten haalden wij er Paul Simon & Art Garfunkel, Taj Mahal, The Beatles, Mississippi John Hurt, Billie Holliday en Professor Longhair uit, en er zijn er vast nog meer. En ook wanneer ze niet aan het citeren zijn (vermoeden we), zijn de teksten bij momenten heel gevat, zoals “We spent our spring days/ constantly talking/ finding our voices amazing”, over eigengereide liefde in Avocado Baby.Ook muzikaal is er op ‘Instant Coffee Baby’ meer gaande dan je op het eerste gehoor zou vermoeden. Zo heeft de plaat een van de beste openingen die we de laatste tijd hebben gehoord. Het eerste nummer Leave The Scene Behind begint heel spannend, met een lang aangehouden mineur-akkoord en een weidse soundscape die de luisteraar tegelijk het hoofd verlucht én in volle anticipatie doet wachten op wat komen gaat.Verdere hoogtepunten zijn de bijna-reggae van Kiss Me en de sleper Red Wine Teeth. Van het gitaartje op Cassius Clay raakten we meteen in een zomerse stemming, ook al zitten we in de donkere weken en valt er buiten smeltende sneeuw. Het voornaamste minpunt zijn de zanglijnen van David Tattersall. Die zijn te nadrukkelijk schatplichtig aan Morrissey, en daardoor repetitief. Ook Tattersalls schrille, nasale stem is niet van het slag dat ons een hele cd aan de stereo gekluisterd houdt. Het zou ons, weliswaar aangenaam, verrassen als The Wave Pictures met ‘Instant Coffee Baby’ de internationale podia zou kunnen veroveren. Daarvoor ontbreekt het geheel aan ambitie, zijn de nummers net niet genoeg uitgewerkt en is de productie te weinig doordacht. Maar toch is het een aanrader voor wie oog heeft voor detail én er de moeite voor wil doen.
