The Wedding Present - Valentina
Stickman Records
Om u een idee te geven: ‘Valentina’ staat al enkele weken geparkeerd in onze verschillende cd- en mediaspelers en er zijn geen tekenen die erop wijzen dat de plaats vooreerst vrijkomt. Het is er tenslotte vrij parkeren. Want als je een nummer als Deer Caught In The Headlights voor de kiezen krijgt, ben je gegarandeerd gefascineerd. Met de muziek alleen al – het nummer stokt regelmatig, net als een hert dat ’s nachts gefascineerd voor je koplampen staat – kan je je een voorstelling maken van hoe dat zou kunnen zijn.
Gedge heeft voor de gelegenheid, al dan niet buiten zijn wil om, nog maar eens de line-up van zijn band moeten wijzigen. En dat hoor je toch wel enigszins. Zeker, dit is nog steeds dat typische gitaargeluid waar Gedge een patent op heeft, maar toch. Met Charles Layton heeft hij in elk geval een getalenteerd drummer in huis gehaald, die samen met nieuwe bassiste Pepe Le Moko zorgt voor een stevige, maar eerder gereserveerde ritmesectie. De gitaren van Gedge en Graeme Ramsay komen er nog beter door uit de verf.
Dat blijkt al meteen in opener You’re Dead, dat met een aan The Fall relaterend refrein als “Bang bang, you’re dead” meteen de aandacht van de luisteraar grijpt. Waar de boel aanvankelijk aan een stevig tempo op gang wordt getrapt en er daarna naar een hoogtepunt vol wild om zich heen schoppende gitaren wordt toegewerkt, valt het nummer vervolgens terug op eerder relaxt getokkel. Het is goed toeven bij dergelijke gitaargeöriënteerde indierock.
Die tempowissels zijn dan ook zo’n beetje het handelsmerk van de band. Je hoort ze op Meet Cute, dat opent met gitaargeram om dan op een enkel gitaarlijntje terug te vallen. Opvallend ook is de Duitse achtergrondzang op The Girl From The DDR. Of het gebruik van twee sets drums in End Credits. En hebben we die Japanse vertellingen al vermeld in Mystery Date?
Muzikaal wordt er nog steeds aangeleund tegen bands als The Fall of – iets recenter, maar ook schatplichtig aan The Fall – Art Brut. Gedge slaagt er, ondanks twintig jaar bagage, nog steeds in zijn songs spannend te houden. Mystery Date valt af en toe letterlijk dood, maar leeft daarna met nog meer energie op. Je zit als het ware te wachten op de volgende verrassing, ook al heb je de plaat al duizend keer gehoord.
The Wedding Present is nog steeds relevant. Dat hebben ze met dit ‘Valentina’ zonder enige twijfel bewezen. Dit is een plaat om van begin tot einde ademloos te beluisteren. En tegen die tijd zijn wij de sexy tekeningen van Crepax al lang vergeten.