The Wombats - This Modern Glitch

14th Floor Records

The Wombats zijn vooral bekend van hitsingle Let’s Dance To Joy Division, en de energie van dat nummer. Wel, energetisch zijn ze nog steeds. 'This Modern Glitch' bulkt van de up-temponummers, powerpop pur sang. Maar dat gaat snel vervelen. Nummers als Tokyo (Vampire And Wolves) en Jump Into The Fog zijn best te pruimen, maar het album mist variatie en komt weinig verrassend uit de hoek. Voor dit album werkte het drietal samen met producers als Jacknife Lee (Bloc Party), Rich Costey (Muse) en Eric Valentine (QOTSA). Een nieuwigheid voor de band, die voor het vorige album ‘A Guide To Love, Loss And Desperation’ alleen werkte. En dat is eraan te horen. Terwijl op het vorige album de gitaarriffs overheersten en synths quasi nergens te vinden waren, heeft The Wombats dit keer de gitaren aan de kant gelegd. Het album wordt ingezet met This Perfect Disease, een nummer dat meteen een afspiegeling is van zowat de rest van het album. Fijne synthesizerdeuntjes, het sturdy English accent van Matthew Murphy en een tempo dat de hartslag een paar slagen vlugger doet slaan. Helaas storen de op hol geslagen drums meer dan eens. Lichtpuntjes in de massa aan opgefokte popnummers zijn er maar met mondjesmaat. Zo is er Anti-D. Met enig gevoel voor drama wordt het nummer met een strijkerskwartet ingezet. Blijkbaar hebben Murphy en co ook een rustige kant, maar ze doen er goed aan die niet al te vaak te laten horen. Het komt door de vocals bijwijlen jengelig over, al zetten we ons daar graag over. Het rustpunt mag er wezen. De pittigste nummers zijn Tokyo (Vampires & Wolves), Jump Into The Fog en Techno Fan. Nummers als 1996 kunnen zich dan weer niet onderscheiden, door een tekort aan originaliteit. En Schumacher The Champagne klinkt te vaak ronduit melig. Ook als het op lyrics aankomt, toont Murphy zich niet van zijn meest spitsvondige kant. I like girls/girls and fast cars/it’s cheap and it’s pathetic/but you can’t hate me just because kunnen we niet echt diepgaand noemen, in het nummer Girls/Fast Cars. Akkoord, van barslechte nummers kunnen we niet spreken. We betrapten ons er zelfs op mee te zingen met Tokyo of Anti-D. Maar na de eerste vier nummers hadden we het toch al wat gehad. De kracht van The Wombats ligt in hun enthousiasme, maar soms is het beter dat wat te temperen. En die gitaren weer boven te halen.

The Wombats spelen op maandag 23 mei in Trix.