Throne Of Heresy - Antioch

Sonic Rendezvous

De Zweedse metalband Throne of Heresy is nog op zoek naar een eigen identiteit. Bij hun inceptie in 2009 speelden ze nog thrash, en tegen hun eerste full album 'The Stench of Deceit' in 2012 waren er al duidelijke invloeden van death metal merkbaar. Met 'Antioch' hebben ze nu een tweede langspeelschijf uit, waarop het vijftal uit Mjölby opnieuw een opmerkelijke nieuwe richting inslaat.

Al vanaf de eerste noten van opener The God Delusion komt de duisternis ons immers al tegemoet. De thrash lijkt volledig plaats te hebben geruimd voor death metal met vele sinistere toetsen van black metal. Een vergelijking met de Poolse blackended deathmetalpioniers van Behemoth zit zich op te dringen, al komt ook de naam Bloodbath even piepen.

Zeker niet onterecht overigens. Typische Behemothelementen zoals die loodzware doch loepzuivere riffs vinden we ook bij Throne of Heresy terug. Zelfs de vocalen van Thomas Clifford klinken bij momenten zoals dat allesomverblazende strottenhoofd van Nergal. Daar krijgen we een volledig album van voorgeschoteld, compleet met instrumentaal tussenstuk Exordium, stroomversnelling tijdens Phosphorus en apotheose Where Bleak Spirits Pass.

Geen geklaag over de sound dus. Ook qua productie zit alles overigens piekfijn. Maar hoewel de Zweden veertig minuten lang vol overgave aantonen het genre meester te zijn, slagen er toch niet in de luisteraar volledig weg te blazen. Nergal werpt nu eenmaal een zware schaduw op de blackened deathmetalwereld en Throne of Heresy weet zich daar niet volledig uit op te werpen. Al spoedig komen de "Leviathans" en de "Cthulhus" ons letterlijk om de oren gevlogen.

Zeker een goeie schijf, die 'Antioch'. Fans van het genre zullen het zeker smaken. Throne of Heresy heeft zichzelf absoluut een lekkere nieuwe sound aangemeten, maar we hebben die nieuwe sound nu eenmaal al bij andere bands gehoord, die er ook nog eens betere dingen mee wisten te doen.