Tinariwen - Amadjar
Anti Records
De vaandeldragers van de zogenaamde Tichumarenmuziek, oftewel Toearegblues, zijn terug met een nieuw album.
Tinariwen komt uit Mali, draait al sinds 1979 mee en is zo’n beetje de grondlegger van het genre dat ritmes en melodieën uit de Sahara met westers jarenzeventiggitaarwerk combineert (zie ook bands als Imarhan, Bombino en Mdou Moctar). Het resultaat is zwoele en melancholische dansmuziek die uitermate geschikt is om een romantische avond met de betere wederhelft te beleven.
Op 'Amadjar' zet de band die kenmerkende sound grotendeels verder, maar dat betekent niet dat de veteranen in herhaling vallen. Het tempo is nog wat trager dan gewoonlijk en de bandleden geven zich uitdrukkelijker over aan de melancholie en tristesse die al in de muziek vervat was. Ook thematisch is de droefheid meer aanwezig dan op voorgaande releases. Reden daarvoor zijn de toenemende problemen waarmee de Toeareggemeenschap in de Sahara zich geconfronteerd ziet.
Tinariwen is altijd al een politieke band geweest en het collectief voelt zich verplicht in de muziek de lokale uitdagingen van de regio aan te kaarten. Het Saharagebied krijgt ten gevolge van klimaatverandering, gebrek aan grondstoffen en politieke instabiliteit steeds uitdrukkelijker te maken met militarisering en oprukkend religieus extremisme en dat komt dan ook meer naar voren in de muziek.
Zo werd het album grotendeels in een woestijntent in Mauritanië opgenomen. Om zo dicht mogelijk bij de natuurlijke "ziel" van Tinariwen te blijven, besloten de bandleden het album rauw en live op te nemen en gaan ook de teksten weer meer over de lokale problemen dan op de vorige releases. Die albums werden immers vooral in meerdere takes in Frankrijk en het Joshua Tree National Park in de Verenigde Staten opgenomen.
De nieuwe aanpak betekent wel niet dat er geen buitenlandse invloeden meer op 'Amadjar' te vinden zijn. Tinariwen is een beetje een cultfavoriet binnen het alternatieve rockcircuit (zie bijvoorbeeld de verschijning in de show van Stephen Colbert in 2011 met leden van TV On The Radio) en recente releases zagen gastmuzikanten als Mark Lanegan, Kurt Vile en Matt Sweeney voorbijkomen. Ook op 'Amadjar' beschikt Tinariwen weer over de crème de la crème van het alternatievere rock-, folk- en countrycircuit.
Geen gegrom van Mark Lanegan deze keer, maar wel meer subtiele instrumentale contributies van onder meer Warren Ellis (Nick Cave and The Bad Seeds), Stephen O’Malley (Sunn O))) ), Cass McCombs, en Micah Nelson (zoon van countrylegende Willie Nelson), die hun partijen thuis inspeelden over de live takes van de band. En het eindresultaat mag er wezen. Al is 'Amadjar' misschien geen absoluut meesterwerk, het collectief zet met deze plaat wel weer een verdraaid aangenaam loom album neer; het negende ondertussen al.
Tinariwen tourt en is binnenkort in België op de volgende locaties te zien:
26.10.19 – Trix – Antwerpen
27.10.19 – Het Depot – Leuven