To Rococo Rot - abc123
Domino
‘abc123’. De plaat is even simpel als de titel. To Rococo Rot besloot ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van het lettertype Helvetica een ode op te nemen in de vorm van muziek en maakt daarmee een van de opmerkelijkste maar ook ridicule platen van het jaar.
In minder dan twintig minuten krijgen we acht nummers van vergelijkbare lengte te horen . Na een eerste luisterbeurt lijkt het allemaal behoorlijk nietszeggend en kwam die goede oude gedachte “dat kunnen we zelf ook” al gauw opsteken. Het lijkt ook bijzonder vergankelijk, eenvoudig en tegelijkertijd moeilijk (om niet te zeggen onmogelijk) om hier vat op te krijgen. Het is alsof er geen begin en geen einde is, niet aan de plaat en niet aan de nummers apart. Dat is als we al kunnen spreken van individuele nummers.
Dit mini-album, dat drie jaar na de release van het bejubelde ‘Hotel Morgen’ komt, is enkel en alleen opgenomen met een klein sampler/keyboard. Geen drums, geen bas en geen synthesizers dus. Het trio Stefan Schneider en Ronald en Robert Lippok ging aan het improviseren; het was een gevoel dat op een bepaald moment heerste en zo snel mogelijk opgenomen moest worden. Er was geen concept en er werd al helemaal niet te veel over nagedacht. Het resultaat is indietronica zonder indie. De warmte die ‘Hotel Morgen’ in zich had, is hier volledig verdwenen. In nummers als Frietag herkennen we zelfs Amon Tobin, andere songs zijn haast regelrechte minimal. Het geheel klinkt verrassend opwindend en als u het ons vraagt, is dat een hele prestatie.
Door ‘abc123’ enkel op vinyl uit te brengen, wil To Rococo Rot bewust een beperkt publiek bereiken en dat is geen slechte zaak, want ook al is dit album verdacht toegankelijk, het zal slechts door weinigen begrepen én geapprecieerd worden. Een soort van spielerei dus. Geen must, maar vooral een collectors item voor de fans.
29 mei 2014