Todd Neufeld - Mu'U

Ruweh Records

Gitarist Todd Neufeld is een collega van Raphaël Malfliet en gaatt op zijn debuut als bandleider voor dwarse kamermuziek met een tintje avant-garde. 'Mu'U' is zeker geen gemakkelijk album. Maar moeilijk is vaak meer dan de moeite waard !

Mu'U

Todd Neufeld is een bezige bij. Constant is hij in de weer met allerhande samenwerkingen (met pianist Masabumi Kikuchi, Tony Malaby, ECM-artiest Thomas Morgan,...) en de meest uiteenlopende projecten. Dat hij überhaupt al tijd vrijmaakt voor zijn debuut kan slechts het teken zijn dat hij echt iets te zeggen heeft.

Samen met Rema Hasumi is de tegenwoordig in Brooklyn, New York residerende Neufeld mede-oprichter van het label Ruweh Records, waar ook 'Noumenon', het album van collega Raphaël Malfliet op verscheen. Doelstelling is vooral om "vrije, zoekende" muziek eindelijk een degelijke plaats te kunnen geven. Het label noemt zich danook "dedicated to new shapes and sounds".

Het minste dat je van Neufeld, die op het album vooral de elektrische gitaar hanteert, kan zeggen is dat hij een specifieke signatuur heeft inzake gitaarwerk. Je herkent er soms vaag echo's in van het gitaarwerk van een Marc Ribot. Hij beschikt dus over een duidelijk technische bagage, maar is ook iemand die zichzelf de nodige vrijheid gunt als artiest, zowel inzake klank(kleur) als compositie.

Op zijn debuut als bandleider omringt hij zich met bassist Thomas Morgan, drummer Billy Mint en Tyshawn Sorey, die niet alleen de drums hanteert, maar ook een streepje trombone (Kira) aanbrengt. Dat alles wordt afgetopt met de zoete vocals van Remi Hasumi.

Het zijn de donkere krochten van de ziel die Neufeld onderzoekt: schijnbaar willekeurig gekozen geluiden, spelen met klank en met allerhande mogelijkheden binnen een frame. Terend op improvisatie, zorgt dit ensemble voor een bizarre geluidstrip, die mee in banen geleid wordt door de stem van Hasumi. Die stem schippert tussen spoken word en engelachtige dan wel sireneachtige zang.

Het is Hasumi's stem die dit album interessant maakt; haar stem doet de soms ijle en bizarre klanklandschappen eer aan. Dit is kamermuziek waar je echt je tijd voor moet nemen. Het vergt een zekere inspanning, maar aan het einde van de rit wordt die dubbel en dik beloond.

18 september 2017
Philippe De Cleen