Todd Rundgren, Emil Nikolaisen & Hans-Peter Lindstrøm - Runddans

Smalltown Supersound

Spacerock en psychedelische eighties balearic; ofwel Noorwegens dreamteam als het op synthmodulators aankomt. Lindstrøm is de danceprins van de nillies, Rundgren gaat al decennia mee als de producer, die alles kan: benieuwd of dit experimenteel en tijdloos folietje ook echt wat voorstelt.

Toegegeven: het kostte best wat moeite om aan deze review te beginnen. Zo is het "not done" om dit album in nummers te hakken. De trip, want zo omschrijf je het nog het best, duurt veertig minuten en moet ook zo benaderd worden, niet in afzonderlijke fragmenten. Reviewverplichtingen dwingen ons dan weer enige houvast te zoeken.

Starter B For Birth stelt niets voor, maar vanaf Liquid Joy From The Womb Of Infinity begint het experiment. We horen in de verte een gitaar scheuren, synths die steeds hogere spiraalgeluiden uit zich puren en een ratelende drumcomputer, die invalt zonder structuur te brengen.

Oppad, Over Skyene en Solus zijn tussendoortjes die doen denken aan goa op valium, maar even verderop, tijdens Put Your Arms Around Me, gebeurt er terug wat. Een soort vocaal epos ontvouwt zich tot op het chaotische af. Eightiesgitaarsolo’s en distortion worden uiteindelijk het einde van deze tour de force.

Er is ook plaats voor solonummertjes. Rundgren gaat zijn gang in Altar Of Kauaian Six String, wat uiteindelijk een soort reprise met extra drums wordt. Ook in Out Of My Head (Lone Vibes) en Rundt Rundt Rundt echoot Put Your Arms Around Me verder, waardoor de boel verwatert. But then again, het is de trip die telt, niet de nummers op zich.

Wave of Heavy Red (Disko-Nektar) en T.H.E. Golden Triangle (Dry Mouthed Gargoyles In A Fountain Of Fluorescent Shepard Tones) bieden echter geen soelaas. Integendeel, ze doen de boel doodbloeden. Het felle ruimtelicht zwakt af; het bulderende volume deemstert weg; het einde lijkt in zicht. En we weten niet eens of we dat zo erg vinden. Het heelal tolt echter nog één keer flink door met een soort overrompeling van de hele trip op vijf minuten in Ravende Gal (Full Circle).

We zijn best wel wat gewoon van de heren producers, maar hadden het niet onder de markt met deze rit. De kosmos van dit trio rijkt wijd, zonder daarom samenhangend te zijn. Het ware fijn - veel fijner - geweest indien er wel enige cohesie aanwezig zou zijn want dit was… speciaal. Moedig dat dit in deze time of age kan, maar maak het dan ook meteen de moeite waard.