Tom Vek - Luck

Moshi Moshi

Tom Vek, het is en blijft een naam die je graag ziet opduiken. Als leverancier van indie die je nooit beu wordt bijvoorbeeld, ook al zitten er slechts een handvol positivo-kenmerken in de Brit zijn sound. Op ‘Luck’, langspeler #3, is dat niet anders. Maar wat is onze collectie alweer een fijne plaat rijker, zeg!

De plaat opent veelbelovend met het uitstekende How Am I Meant To Know. Theatrale herhalingen bouwen iets erg mooi op, waarbij enkel het eerder monotone stemgeluid in de weg staat. Het is het handelsmerk van Tom Vek, maar sommige nummers zouden kunnen uitblinken, waar ze nu ‘slechts’ zeer goed blijven. Zoals Sherman (Animals In The Jungle) bijvoorbeeld, dat is Interpol op speed, maar dan drie keer beter.

In Broke jongleert Vek voor een eerste keer met distortion en andere technische hoogstandjes die de kersen op de indietaart vormen. Ook het met trappen opgebouwde Pushing Your Luck doet het eentonige gebrom van Vek omslaan  tot een meerwaarde. Qua plaatverwelkoming kan dit viertal alleszins tellen.

Niet dat nadien de dip volgt, maar sommige nummers vertrappelen zich toch enigzins. In Ton Of Bricks valt het nog best mee vanwege alweer een knap arrangement, maar Trying To Do Better is niet meer aangenaam te noemen – what’s in a name. Eens zijn handelsmerk, maar nu als blok aan het been: dat stemgeluid. Het akoestische The Girl You Wouldn’t Leave For Any Other Girl lijkt aanvankelijk te herbronnen met een fragiele diy-aanpak, maar strandt uiteindelijk ergens tussen rommelig en vertederend.

A Mistake doet de plaat verder kabbelen met een pak noise en wilde, ruisende indie. In stijgende lijn: met belletjes, opduikende flarden Ratatat en iets meer aanwezige elektronica wordt You’ll Say zelfs even sterk als het openingsduo. Dit is Tom Vek op het beste van zijn kunnen. The Tongue Avoids The Teeth volgt in de flow, maar zet meer in op ratelende percussie. Voor Let’s Pray geldt hetzelfde, zij het op een langzamer tempo. Geen hoogvliegers aan het eind van dit album, maar fijn materiaal is het zonder meer.