Tomàn - Perhaps We Should Have Smoked The Salmon First
Zeal Records
‘Perhaps We Should Have Smoked The Salmon First’, het klinkt haast verontschuldigend. Alsof de heren van Tomàn niet geheel tevreden waren over voorganger ‘Catching a Grizzly Bear, Lesson One’, en het daarom met dit tweede album haast schuldbewust over een andere boeg gooien.
Bij ‘Catching a Grizzly Bear’ was het gebrek aan een eigen smoelwerk nog de meestgehoorde kritiek. Beetje Mogwai, een snuifje Explosions in the Sky, vooral veel de Portables. De samenwerking met Jurgen de Blonde van diezelfde Portables werd dan ook ontbonden, en het was gitarist Wouter die zelf achter de knoppen ging staan. Meteen hoor je ook dat de plaat een veel coherenter geheel is dan zijn voorganger. Ook al wordt er heen en weer geslingerd tussen ingetogen, mijmerende gitaren (I Thought You Were My Pal) en een springerig, haast jazzy drumritme (Zalmo Zalar), toch weet Tomàn elke song dezelfde melancholische, kabbelende sfeer mee te geven.
De referenties zijn dan wel minder, maar toch duiken er af en toe herkenningspunten op. De weidsheid van Explosions in the Sky wordt gecombineerd met melancholische Styrofoam-elektronica, terwijl meer dan ooit sfeer en rust centraal staan. Gebruikmakend van een veel warmer klankenpalet dan bij ‘Catching a Grizzly Bear’ het geval was, stralen de vaak ijle songs een ingetogen soort warmte uit, als een laat herfstzonnetje dat dwars door een wolkendek priemt. Veel is daar nochtans niet voor nodig. Subtiele trompetpartijen en een stem die vanuit de verte weerklinkt, flankeren de klassieke voorhoede van twee gitaren die elkaar afwisselend aanvullen en afstoten, terwijl subtiele laptopklanken het geheel overdekken als met een lappendekentje.
They Storm In (No Knock) mag dan wel een titel met Mogwai-allures hebben, het nestelt ingenieus samplewerk in door elkaar wentelende gitaarlijnen, en vormt zo samen met het filmische By Then It Was Summer het hart van deze ‘Perhaps We Should Have Smoked The Salmon First’, waarbij acht songs lang een verhaal wordt verteld, persoonlijk, variërend, bij elke luisterbeurt opnieuw. Tomàn simpelweg afdoen als postrock, is de band oneer aandoen. Veel meer dan op hun debuut weten de West-Vlaamse Gentenaren weg te sluipen van de holle clichés van het genre, eigen toetsen en accenten te leggen. Dat die accenten nog steeds in het verlengde van de Portables en diens ‘Girls Beware’ liggen, is in dit geval zelfs eerder een compliment dan een vloek.
Na het soms wat wisselvallige ‘Catching a Grizzly Bear, Lesson One’, is Tomàn erin geslaagd om een enorm pure plaat te maken, een die het niet moet hebben van alle franjes, maar die in al zijn eenvoud enorm oprecht blijkt te zijn. Bands als deze zijn schaars in België, we dienen ze dus te koesteren en dicht bij ons te houden. Met platen als deze ‘Perhaps We Should Have Smoked The Salmon First’, die avond na avond in de platenspeler blijven kamperen, is dat echter helemaal niet moeilijk.