Tony Joe White - Hoodoo

Yep Roc Records

In de politiek houden we niet van oude krokodillen, maar in de muziek is leeftijd geen bezwaar. Zeker niet als het over blues gaat. En kijk wie daar uit de moerassen van Louisiana komt gekropen: Tony Joe White.

Hoodoo



‘Hoodoo’ verwijst natuurlijk naar de West-Afrikaanse vorm van magie die met de zwarte slaven meereisde naar het zuiden van de Verenigde Staten. Maar het slaat ook op de typische, door erosie uitgesleten rotsformatie - zoals je die bijvoorbeeld vindt in de Bryce Canyon in Utah. De albumtitel past White dus als een handschoen, want zijn blues klinkt betoverend. En White zelf is ondertussen fysiek ook wat geërodeerd natuurlijk.

De swamprocker is zeventig en zijn grootste hit, Polk Salad Annie, dateert al van het bloemenjaar 1968. Toch getuigt White nog altijd van een grote opmerkzaamheid in zijn songs. Muzikaal zijn ze misschien niet vernieuwend, maar oerdegelijk en relaxed zijn ze heel zeker. De man heeft dan ook niets meer te bewijzen en doet gewoon wat hij het best kan én liefst doet.

White trekt zich geen fluit aan van de alom woekerende digitalisering van het opnameproces. Hij nam de negen songs gewoon live bij hem thuis in Memphis op, samen met een paar bevriende muzikanten zoals drummer Cadillac (Bryan Owings), bassist The Troll (Steve Forrest) en organist Tyson Rogers.

Volgens White gebruikte hij van iedere opname de eerste take. Wat er ook van zij ... de songs klinken rauw, zoals je van blues verwacht. De instrumentatie is heel sober gehouden, met enkel gitaar, bas en drums. Hier en daar wat mondharmonica of een orgeltje. Ongewoon voor hedendaagse oren, een zegen voor wie houdt van het pure van rootsmuziek.

De nummers duren allemaal langer dan vier minuten. Het tranceverwekkende sleutelstuk The Flood zelfs meer dan zeven. Whites lage, bezwerende stem draagt daar natuurlijk nog toe bij. En of hij nu verhaalt over de overstroming in Nashville (The Flood), zijn leven van alledag (Alligator Mississippi), een nakende storm (Storm Coming), een kerkhof bij nacht (The Gift) of de liefde voor chocolade van zijn vrouw (Sweet Tooth) ... hij houdt je altijd aan je luidsprekers gekluisterd.

Onze favoriet is Who You Gonna Hoodoo Now. Die songtitel vond je ook al op ‘Beginning’, maar dit is een totaal herwerkte, meer dynamische versie. Hét bewijs dat White het musiceren nog lang niet beu is. Van ons mag het. Keep on rollin’, Tony!

7 oktober 2013
Marc Alenus