Toxic Smile - Farewell
Progressive Promotion Records
De titel suggereert een afscheid, en de enige track levert tweeënveertig minuten lang de signatuursound die de Duitse band de afgelopen twintig jaar ontwikkeld heeft. Verwacht je aan een amalgaan van catchy melodieën en gesofistikeerde ritmes en harmonieën. Toch is ‘Farewell’ niet het afscheidsalbum van Toxic Smile, wel hun meest ambitieuze, inclusief een strijkorkest dat voor een karakteristieke sfeer zorgt. Een geslaagd concept.
Het lijkt ernaar uit te zien dat toetsenist Marek Arnold op het toppunt van zijn creatieve kunnen zit. Vorig jaar verblijdde hij ons met ‘Fetish’, de beste plaat van zijn andere outfit, Seven Steps To The Green Door. Maar waar die groep beïnvloed is door Gentle Giant, klinkt Toxic Smile meer gitaargeoriënteerd.
De protagonist in ‘Farewell’ is oververzadigd door, en ontgoocheld in, onze hedonistische samenleving, waarin het aan het scherm gerelateerde plezier de waan van de dag bepaalt. Daarom besluit hij om volledig te vertrouwen op zijn gehoor om uiteindelijk beter te kunnen ‘zien’. Deze ingrijpende beslissing is een afscheid van al zijn aloude gewoonten en verandert zijn leven. Toxic Smile vertelt het verhaal in één doorlopende compositie.
Een band die met een dergelijk ambitieus project wil uitpakken, moet wel erg beslagen op het ijs komen. De verschillende muzikale ontwikkelingen mogen elkaar niet arbitrair opvolgen, maar moeten organisch groeien uit de voorgaande. Bovendien moet helderheid steeds hun voornaamste oogmerk zijn. Spanningsbogen dienen elkaar af te wisselen, terwijl ze overzicht moeten houden op het geheel. In al deze criteria slaagt de Duitse groep met vlag en wimpel.
Bijgevolg werkt ‘Farewell’ op verschillende niveaus. Lyrisch is het afscheid van een van het materialisme doordrongen wereld en de daaruit volgende spirituele zoektocht een dankbaar melodramatisch onderwerp. Muzikaal is dit een lekker spannend stuk zonder dat de urgentie ook maar één moment verslapt. Strijkers en harmony vocals kleuren sfeervol in en lopen nergens in de weg. Toxic Smile klonk nooit trefzekerder dan op ‘Farewell’.