Trentemøller - Reworked/Remixed

In My Room

Het zijn in de eerste plaats zijn remixes die ervoor gezorgd hebben dat de schuwe Deen aan zijn wereldverovering kon beginnen. Een eerste collectie van zijn vooral op clubs gerichte versies kon je al terugvinden op ‘The Trentemøller Chronicles'. Deze ‘Reworked / Remixed’ compilatie is iets uitdagender omdat zijn remixwerk wordt afgewisseld met andere bands die zijn eigen werk onder handen nemen.

En dat leidt tot enkele verrassende resultaten. Vele artiesten worden blijkbaar gecharmeerd door de sprookjesachtige sfeer die Anders Trentemøller weet te scheppen op zijn albums ‘The Last Resort’ en ‘Into The Great Wide Yonder’. Tide, de prachtige afsluiter van dat laatste album, wordt bewerkt door Efterklang. Zij maken er met live instrumenten, mooie samenzang en een laagje elektronica een prachtige en heel eigen versie van. Modeselektor gebruikt zijn eigen handelsmerk en maakt een grovere versie van hetzelfde nummer.

Anders’ landgenote Marie Fisker kreeg de moeilijke opdracht om het al even mooie Sycamore Feeling te bewerken. Met ook een batterij elektronica en haar lo-fi bluesy sound voegt ze extra rauwheid toe aan Anders’ werk.

De originele versie van ... Even Though You’re With Another Girl was al vervuld van smart en herzeleid, laat I Blame Coco daar dan nog een schepje bovenop doen. De beats worden iets strakker getrokken en de elektronica klinkt ijziger. In de handen van het geweldige Kollektiv Turmstrasse wordt hetzelfde nummer omgetoverd tot een groovy en zweterige clubtrack. Het trancy tapijtje werkt even verslavend als een dosis heroïne (hebben we van horen zeggen).

Maar ook Trentemøller komt aardig uit de hoek met een prachtige bewerking van UNKLE’s The Answer. Met vederlichte pianotoetsen bouwt hij het uit ‘Where Did The Night Fall’ afkomstige nummer op. Een heel andere benadering dan die van de Britse band. Ook The Dø (het mooie Too Insistent), Kasper Bjørke, Efterklang (Raincoats) en Giana Factory krijgen een dergelijk behandeling.

Tot de minder geslaagde bewerkingen behoren Depeche Mode (Wrong) en Modeselektors The White Flash. Ze wekken de indruk op dat het veel geforceerde moeite heeft gekost om hier toch maar een dansvloerhit uit te knijpen. Iets waar Trentemøller eerder al bewees weinig moeite mee te hebben, maar hier weet hij spijtig genoeg geen magische momenten op te wekken.

Maar neem het van ons aan: het zijn maar twee pietluttige schoonheidsvlekjes op deze mooie verzamelaar. Trente-fans, verenigt u.