Trio Dhoore - August
Trad Records
Eén van de leukste activiteiten op deze aarde – buiten keihard werken natuurlijk – is samen musiceren. Vocale close harmony in een statig herenhuis, de whisky bij de hand of met de hele dorpsfanfare in de plaatselijke parochiezaal toeteren tot je sterft van de dorst blijkt minstens even verslavend als ’s morgens al carpoolend de ellenlange file in te duiken. Als je nu nog eens met je zussen of broers samen je verhalen muzikaal kan vertellen met de instrumenten die je tijdens je jeugd hebt leren beheersen, dan komt de omschrijving "hemels" dicht in de buurt.
Dat is ongeveer wat er gebeurt op ‘August’, het nieuwe en reeds vierde plaatje van het Trio Dhoore, de zo duidelijke verzamelnaam van de drie broertjes Dhoore. Het trio vertelt een aantal verhalen met hun instrumenten. Teksten zijn niet nodig, muzikale fijngevoeligheid volstaat.
Het eerste verhaal gaf ook de titel aan het album – ‘August’ – en schetst het portret van een Ijslandvaarder die oud genoeg geworden is om de vele gevaren van op zee nog te kunnen vertellen. Tegen een achtergrond van repetitieve gitaarakkoorden wordt met de accordeon genoeg melancholie in het nummer geweven om August als man te respecteren en 'August' als plaat te waarderen. Rust ademt ook het nummer Heuvelland, maar tegen het einde van het nummer ontwaakt aan de horizon van het golvende landschap toch enige beheerste drukte.
‘August’ is een werk van liefde en dat hoor je in elke noot die de kamer vult. De composities zijn gevarieerd genoeg om zelfs maar de minste verveling te vermijden. Het is verbazend hoe de Dhoore-broers op basis van een gitaar, een accordeon en een draailier de luisteraar een heel album lang bij de nek grijpen. Soms doen ze daarbij een uitstapje naar meer moderne technieken met soundscapes die naadloos in het akoestische folkinstrumentarium integreren. Rednak, opgedragen aan de man die het geslaagde artwork verzorgde, kreeg een modern arrangement dat het nummer verder zendt dan het gezellige maar eerder beperkte folkwereldje.
Trio Dhoore eert trouwens op ‘August’ uitgebreid familie en vrienden. In S. Trad krijgt de eigenaar van de opnamestudio een bloem, op het gevoelige Noord wordt de sterkte van een familieband voorbij de landsgrenzen bezongen en de ouders krijgen een eresaluut in Speelhuis. Geen wereldschokkende thema’s maar wel hangt over heel de plaat een goedmoedige warmte en een huiselijke gezelligheid die de luisteraar bijna met heimwee doet verlangen naar verre tijden, toen men op een krakende zolder in een wollen door mama gebreide trui naar enkele gitaristen met baard en nog meer beleving de zaterdagavond doorbracht.
Dit is gewoon een heerlijk plaatje, gemaakt volgens een eeuwenoude formule, maar met een eigentijdse muzikale benadering die ons heel de tijd door een humeur verschafte dat we voor geen geld hadden willen missen.