Turner Cody - Friends In High Places

Capitane Records

Als liefhebbers van old-timers schatten willen ontdekken, trekken ze best naar streken waar nog veel oude keuterboertjes zijn, die in één of andere scheefgezakte houten schuur nog wel ergens een beauty onder een dekzeil hebben staan. Zo is het soms ook in de muziek.

Neem nu Turner Cody. De man loopt al rond in de anti-folk-scene sinds eind jaren negentig. Ondertussen is hij al ongeveer aan zijn zeventiende album toe. En toch hadden wij zonder de Belg Nicolas Michaux nooit van hem gehoord. Die kon met zijn band Soldiers Of Love in 2017 enkele shows met Cody spelen in Canada en ontdekte zo ongewild een nog goed lopende old-timer die slechts een beetje oppoetswerk nodig had.

In de eerste jaren van zijn carrière had Cody ook al een poging gewaagd in Europa via een samenwerking met het Franse folktrio Herman Düne, maar dat was aan ons én aan Michaux voorbijgegaan. Maar niet getreurd, na de kennismaking volgde een succesvolle gezamenlijke Europese tournee in 2018. En nu haalt Michaux hem helemaal van onder het stof en komt dit ‘Friends And High Places’ uit op het Belgische label Capitane Records.

En hoewel Cody een singer-songwriter blijft uit de rijke Amerikaanse traditie, toch geven The Soldiers Of Love diens nummers extra glans. De plaat opent met het geweldige Boozing and Losing, de eerste single ook, die wij eerder dit jaar in première mochten voorstellen.

Ondertussen volgden ook nog Telling Stories en Lonely Days In Hollywood, twee aangename songs die weliswaar iets minder vlot in het oor sprongen, maar die toch ook toonden wat voor geweldige songschrijver Cody is, ook al doet hij zelf bijna in elk nummer zijn best om zichzelf te relativeren of af te schilderen als anti-held. “I’m always misunderstood / Everybody knows”, zo zingt hij in Lonely Days In Hollywood, maar de band begrijpt hem maar al te goed, want zij wikkelen hem in een warme muzikaal deken van heerlijk gitaarspel, zachte toetsen en kabbelende bas en drums.

Wij smelten ook voor songs als The Four Thousand Dollar Days, een emotioneel nummer over een koppel dat de zeven vette jaren in het verleden ziet liggen en What I Tell You, een opgewekt liefdesdeuntje drijvend op een orgeltje waarvan je onbewust wat lichter gaat stappen.

Er is werkelijk niets vernieuwends aan deze plaat, maar dat hoeft ook niet. Alle elf nummers zijn simpelweg goede songs met een band die heerlijk relaxt, maar toch strak aan het musiceren is, een zanger die de teksten zingt met warme stem en af en toe een relativerende knipoog uitdeelt, terwijl hij toch diep in de eigen gevoelens graaft.

“Drink a toast in heaven and let it fall on the ones you love”, maant Turner Cody ons aan in de afsluiter. En dat is wat hij zelf ook doet: zijn plaat voelt aan als een warme, deugddoende regenbui.