Twin Shadow - Forget

4AD

Dat is namelijk het geval bij ‘Forget’ van Twin Shadow. Eerst en vooral rust heel de plaat op een onwrikbare samenwerking tussen syntheziser en drummachine. Echt hyperorigineel kan men dat niet meer noemen en het is bovendien slechts weinigen gegeven om daar iets “touching” mee te doen. Natuurlijk zijn de combinaties met deze toestellen eindeloos maar wat doet Twin Shadow met die mogelijkheden? Bitter weinig. Zelden klinken de composities geïnspireerd. Het blijft een spielerisch geprogrammeer dat eindeloos kan doorgaan maar dat elke vorm van betrokkenheid mist. Met deze instrumenten deed Bowie in de ’70 veel betere dingen.En beschouw de laatste zin gerust als een understatement. Soms klinkt de muziek als in de eighties – toch niet het meest onvergetelijke muziekdecennium – en blijft de weeë geur van belegenheid hangen. Wat deze cd schromelijk mankeert is bezieling. Er kan relaxed op gedanst worden, nachtenlang, tot voorbij de laatste afterparty maar er kunnen ook de muren van ettelijke en nog niet eens zo kleine kamers moeiteloos mee behangen worden. De keuze aan nummers daarvoor is ruim maar When We’re Destroyed, Shooting Holes’ of At My Heels schieten het eerst te binnen en allemaal aan dezelfde prijs. In Tether Beat vraagt George Lewis Jr., - want dat is de man achter het eenmansproject Twin Shadow – heel het nummer door “Does your heart still beat?” Wel, op dat moment al lang niet meer. Het wordt slechts boeiender – of minder saai zo je wil – wanneer er in de zang enige echo te bespeuren valt in combinatie met een gitaarsolo, zij het nog door de synthesizer gehaald zoals in For Now. Het afsluitende titelnummer Forget kan ook best bekoren. Maar dan is de kous wel af. Ergens heeft Lewis gezegd dat deze cd “bedroom music” zou zijn. Elk kind moet natuurlijk een naam hebben, maar wat kun je doen op een slaapkamer waar ook het behangpapier alleen maar tot verveling leidt?