Twincities - ...Plays The Brown Mountain Lights
Dauw
Het Gentse cassettelabel Dauw presenteert het nieuwe album van Twincities (het project van de New Yorker Fletcher McDermott). Met ‘…Plays The Brown Mountain Lights’ bouwt Twincities verder aan het zachte lo-fi geluid. Daarmee blijft hij vooral in veilig ambient-gebied, maar slaagt hij er wel in om een album te maken waarbij je weg kan dromen.

Eerder dan op de ontwikkeling van melodieën of complexe songstructuren, ligt de nadruk op de bewerking van het geluid. The Story Of The World Unbinding bewerkt de loop die aan het einde van January 25th wordt geïntroduceerd, voegt daar dan piano en cello (door Aaron Martin) aan toe, om dan stilaan weer uit te sterven. Alleen Good Black Spring vormt hier enigszins een uitzondering op aan de hand van een reeks melancholische cellolijnen die geleidelijk worden opgebouwd.
Net die afwezigheid van grote verandering kan voor mooie momenten zorgen. Mill River Manor, dat voornamelijk bestaat uit een twinkelende piano en een heen en weer schuivende baslijn, is een van de hoogtepunten en doet denken aan de betere momenten op Jónsi & Alex’ ‘Riceboy Sleeps’.
Doorheen het album wordt er nooit erg lang bij één idee stilgestaan. Een nummer als Morning Stars Will Sing Together presenteert maar heel kort de aanwezige melodie. Gedurende de eerste helft van het nummer neemt de cello plaats achter een hoop ruis en tapehiss. Eens de cello door de waas breekt, blijft hij ook maar een minuut hangen om dan ruimte te maken voor een heel ander idee.
Dat laatste gebeurt in meerdere nummers: in de laatste minuten komt er plots nog iets heel anders aan bod. Tussen die verschillende stukken is de samenhang niet altijd even duidelijk, maar in het geheel van het album stoort dat ook niet meteen.
Doorheen het album zijn er veel omgevingsgeluiden subtiel ingewerkt. In alle nummers is er wel iets van field recordings, omgevingsgeluid, of tapehiss aanwezig (regen in January 25th bijvoorbeeld, of onherkenbare stemmen in Great Northern) en dit geeft het album een intiem gevoel. Bij de piano op The Story Of The World Unbinding kan je het kraken van hout en het geluid van de pianohamers horen. En net deze “imperfecties” zorgen ervoor dat de muziek meer karakter krijgt.
Gezien ‘… Plays The Brown Mountain Lights’ vooral teert op zachte klanken en subtiliteiten, is dit muziek om in alle rust met een koptelefoon te beluisteren. Er worden geen radicaal vernieuwende ideeën opgevoerd, maar dat maakt de muziek er niet minder genietbaar om.