Two Door Cinema Club - Tourist History

Kitsuné

De muziek van Two Door Cinema Club is een eigenzinnige, dansbare mix van indiepop, elektronica en Afrikaanse ritmes en situeert zich ergens tussen Vampire Weekend, The Kooks en Mew. De band is er fier op dat het album afklokt op dertig minuten – “as classic debut albums should be”. Maar dat de nummers gemiddeld drie minuten lang zijn en nauwelijks gebukt gaan onder ballast, heeft wel tot gevolg dat ze niet zelden onaf lijken. De melodieën zijn sterk, consistent en gevarieerd. De plaat is vlekkeloos geproduced en de sound bij momenten complex en gelaagd, maar een meer ontwikkelde zin voor structuur zou geen overbodige luxe zijn. Muzikaal toont Two Door Cinema Club zich bijzonder ambitieus, daarover bestaat geen twijfel. Maar qua songstructuur worden er weinig risico’s genomen en worden mooie kansen zelfs zonder pardon genegeerd. Cigarettes In The Theatre legt de vinger meteen op de wonde. Alle kernelementen van de sound zijn aanwezig. De gave stem van Alex Trimble klinkt aangenaam in de oren, het ritme is opzwepend, en met zijn gedempte Afrikaanse gitaarmotiefjes toont Sam Halliday slechts één aspect van zijn veelzijdigheid. Het nummer bereikt euforische hoogtes. Tegen het einde aan wordt het tempo neergehaald voor een stevige passage met een snerpende trompet. Maar net wanneer het interessant wordt, maakt de band in twee noten komaf met Cigarettes In The Theatre. En zo vergaat het bijna elk nummer op de plaat. Hoe verkwikkend de songs ook zijn, de eindes laten steevast een wat suffe indruk na. Wat opbouw betreft is Eat That Up, It’s Good For You het sterkte nummer. De serene intro zet je aanvankelijk op het verkeerde been, de uitbarsting halverwege gaat erg natuurlijk terug over in het refrein – wat bijvoorbeeld op What You Know niet het geval is – en de band neemt tijd voor een passend en beheerst slot. De melodieuze kracht van de band kan dan weer niet genoeg benadrukt worden. En tegelijk merk je ook dat Two Door Cinema Club ijverig (en redelijk succesvol) werkt aan een eigen stijl. In You’re Not Stubborn – het beste nummer wordt tot laatst bewaard – houdt Trimble zelfs een hartverwarmend pleidooi voor een eigen mening, ook al wordt je daarvoor scheef bekeken. Om maar te zeggen dat er ook op tekstueel vlak wat te beleven valt. ‘Tourist History’ is dus in essentie een zeer fijne popplaat, die hopelijk maar een voorbode zal zijn voor wat Two Door Cinema Club nog in zijn mars heeft. Als het drietal er nog in slaagt zijn formulaïsche aanpak in te ruilen voor een avontuurlijker parcours, dan kunnen we volgende keer misschien spreken van een meesterwerk.