Venus In Flames - Funeral Dancer

Safe Haven Records

Mintzkov, Admiral Freebee, Zornik, Mint. Hoeft het gezegd dat de editie van Humo’s Rock Rally 2000 één van de beste ooit was? Ook Venus In Flames gooide toen hoge ogen en haalde toen brons. We hopen echt voor Jan De Campenaere dat zijn vierde plaat ‘Funeral Dancer’ goud haalt.

Het leven is niet altijd eerlijk. Dat Admiral Freebee zichzelf destijds met zijn titelloze debuut meteen naar de Belgische muziektop katapulteerde, was niet meer dan logisch. Maar dat ‘Notes Of Tenderness’, het ook al prima debuut van Venus In Flames, niet de weg naar het grote publiek vond had eigenlijk een staatszaak moeten zijn.

De plaat had alles: het was één mooi geheel en telde vooral ook een aantal nummers (Cynthia’s Gone, Better Man, Just Another Day, Silent Treatment), die hadden moeten uitgroeien tot onverwoestbare klassiekers. Veel lovende kritieken waren er wel. En optredens in fraaie zalen, maar die bronzen medaille werd ten onrechte toch nooit écht verzilverd.

Tot overmaat van ramp kon Jan De Campenaere met zijn volgende twee albums de status van grote belofte niet helemaal bevestigen. ‘Shadowlands’ en ‘Intimacy’ kenden hun goeie momenten, maar al bij al te weinig om op te vallen. Dat maakt dat deze vierde plaat een hele belangrijke is.

Eerste single Open Your Eyes deed ons het beste verhopen. Die klinkt erg poppy en radiovriendelijk. Single nummer twee, Blue Nights, overtuigde ons al helemaal dat het goudklompje in Jan De Campenaere opnieuw is opgestaan. Het is de beste song van de plaat: herkenbaar, meeslepend en – we betrapten onszelf er alvast op – met een hoog meezinggehalte.

Heel wat factoren op ‘Funeral Dancer’ herinneren ons aan dat excellente debuut van Venus In Flames. De aanwezigheid van Sarah Bettens bijvoorbeeld. Op ‘Notes In Tenderness’ leverde ze een bescheiden bijdrage op drie liedjes, nu krijgt ze een prominente rol in Dance With Me.

Ook de band, die Jan De Campenaere rond zich heeft geschaard, mag opnieuw indrukwekkend genoemd worden. Met Tom Vanstiphout, , Mario Goossens, Reinout Swinnen, Tim Coenen en Jo Francken weet je dat iets sowieso al niet slecht kan klinken.

Het allerbelangrijkste element, dat overeenkomt met De Campenaeres ijzersterke eerste, is het oerdegelijke songmateriaal. De singles zijn prima, maar er staat nog voortreffelijk werk op dit schijfje. De titeltrack is intrigerend, het verstilde Lean On Me ontroerend mooi en ook When Darkness Holds You Down is een aanslag op het gemoed.

2013 lijkt hét jaar te zullen worden voor de bands uit de Humo’s Rock Rally 2000. Mintzkov kreeg op uw geliefde site eerder deze maand een uiterst positieve recensie. Mint komt met nieuw werk op de proppen en ook de Admiraal staat klaar om iedereen weer van de sokken te blazen. Jan De Campenaere legt hen met het uitstekende ‘Funeral Dancer’ alvast het vuur aan de schenen en verdient minstens opnieuw brons.