Veronica Falls - Veronica Falls

Slumberland Records

Nog nooit van Veronica Falls gehoord? Dat kan. Dit is dan ook nog maar hun debuut. De groep levert in elk geval een plaat af met veel potentieel, maar hier en daar blijven we toch op onze honger zitten.

De indiepop van Veronica Falls is een mengeling van de sound van een aantal groepen. De samenzang doet denken aan een duistere variant van Fleet Foxes. In het pittige Beachy Head lijkt PJ Harvey aan het werk te zijn en Veronica Falls ruikt naar The National. Het is juist deze mengeling die hun sound zo uniek maakt.

De samenzang is waarschijnlijk het sterke punt van deze groep. De stemmen zijn echt een belangrijk onderdeel van de muziek en worden virtuoos gebruikt als instrumenten (zoals in The Box, waar de stem de baslijn volgt). Zangeres Clifford geeft elk liedje, dat op instrumentaal vlak nog zo vrolijk mag klinken, een sfeer van wanhoop en dood mee. Zo lijkt het alsof ze steeds met een glimlach hun verdriet proberen te verbergen.

De opener Found Love in a Graveyard doet verlangen naar meer en staat bijgevolg op de juiste plaats. Het is een catchy popsong in een melancholisch jasje.

De hoogtepunten van dit album zijn Misery, Bad Feeling en Come On Over. Misery eindigt vooral zeer sterk met een a capella gezongen canon, dat een perfecte overgang vormt naar de volgende topper, de single Bad Feeling. Deze song bevat meer instrumentale variëteit en klinkt daardoor ook voller. De afsluiter, Come On Over, is het beste wat deze plaat te bieden heeft: een lieflijke intro, gevolgd door krachtige drums, om uiteindelijk uit te faden in een ultieme breakdown. Het perfecte einde voor een mooie plaat.