Vetiver - The Errant Charm

Bella Union

Wie zijn band vernoemt naar welriekend gras waaruit aromatische olie wordt gewonnen, is waarschijnlijk ook niet vies van patchoulie. Ja hoor, deze groep ontstond binnen de New Weird America-beweging.

The Errant Charm



Hippies weten dat vetiverolie een kalmerend effect heeft en dat de geur ervan verbetert met de jaren. Wel, de bandnaam is goed gekozen. De muziek van Andy Cabic en co werkt rustgevend en 'The Errant Charm' is samen met voorganger 'Tight Knit' van het beste dat de band al voortbracht. Een wereldalbum vol potentiële hits is dit uiteraard niet, maar Cabic is ook niet geïnteresseerd in hitparadesucces. Hij maakt platen die je best volledig beluistert. Ze staan haaks op de tijdsgeest van iTunes en downloads

Voor 'The Errant Charm' trok Cabic zijn Teva's aan en doolde hij uren door San Francisco, ondertussen schavend aan zijn songs. Ook hier weer is de titel passend: het album roept de magie van het rondtrekken op, van dwalen zonder te verdwalen. Niet de bestemming is het doel, maar de reis op zich.

In It's Beyond gaat het nog moeizaam. Alsof zijn sandalen nog knellen. Hij heeft zes volle minuten nodig om op dreef te komen. Intussen kan je rustig alle ingrediënten van dit album smaken: analoge synths, een slome drumcomputer, een warme gitaar en zachte, haast geprevelde zang. Langzaamaan drijft Cabic het tempo op. Al blijft het aanvankelijk een rustig wandelritme, toch wordt de wandelpas steeds resoluter. Je kan je zo voorstellen hoe hij met steeds fluksere pas over de rechte boulevards van Frisco flaneert tijdens Worse For Wear en het zomerse Can't You Tell.

Eerste hoogtepunt is Hard To Break waarin Cabic pas beseft hoe graag hij een meisje ziet wanneer het uit is tussen hen. Herkenbaar hartenleed! Over Fog Emotion hangen trage, lage wolken. Deze track dient als contrast voor het uptempo middenstuk van de plaat. Met Right Away, Wonder Why en Ride, Ride, Ride tilt de band dit album boven zijn vier voorgangers. Deze drie nummers zijn als een "desire path" dat een flink stuk afsnijdt van de tocht langs de saaie, rechte boulevards van de stad. In de laatste twee nummers zakt het tempo weer flink.

Tijd om willens nillens terug te keren naar huis. Je geniet nog even van de charme van het stappen. Onderweg zag je zaken die je nog nooit eerder opvielen. Het ritme van je stappen bracht je in een trance die je maar node doorbreekt. Dit is een wandeling die het verdient om te worden overgedaan.

Vetiver speelt op 17 juni in de Botanique in Brussel.

12 juni 2011
Marc Alenus