Wallace Vanborn - A Scalp For The Tribe

Tossed Salad Records

A Scalp For The Tribe

Boem (maal zeven) en we zijn vertrokken voor de nieuwe plaat van Wallace Vanborn. En het stopt niet meer. Zoals dat hoort.

Wie the fuck heeft Royal Blood nodig als je Wallace Vanborn voorhanden hebt? Dat is de vraag die al een paar keer door ons hoofd heeft gespookt, toen we deze plaat aan de nodige speelbeurten onderworpen. En dat is zo van de eerste kickdrums tot de absoluut laatste noot wegsterft. Dit is Wallace Vanborn zoals we ze graag hebben: gretig. Am I The One You're Looking For luidt de titel van het eerste nummer en Ian Clement zingt het hier een daar een beetje van de toon af. Maar het antwoord luidt wel volmondig JA.

Er is dus die kickass-muziek, zoals we ze al van de vorige platen gewend zijn, maar dan heb je ook nog de spitsvondigheden die Clement in zijn titels stopt. Want een nummer dat Even A Broken Guru Is Right At Least Two Times A Day heet, verdient toch gewoon een oscar. Maar genoeg gelachen, want in de tekst verhaalt Clement nog steeds over zijn persoonlijke demonen. “Shield me, oh my brothers / I fear what I've become / Please hold me tight and stay the night / Make my demons run”, laat weinig aan de verbeelding over. De depressie ligt nog steeds op de loer, maar ook daarmee kan je leven, lijkt wel de boodschap.

En in elke song zit er wel iets. Devil In A Brother zou van Afghan Whigs kunnen zijn, maar het is wel van deze drie Belgjes, die het ook nog eens infuseren met vuige raps en bijhorende oerschreeuwen. Mastering Ascension heeft dan weer een meer relaxt gevoel over zich, klinkt introspectief en drijft op percussie tot de gitaar de wereld op zijn kop zet en de percussie naar de achtergrond verwijst.

You Shot The Punching Ball begint kalmpjes, trapt je dan in de onderbuik om dan met felle feedback het bos in te sturen. From A To Yellow is een klap achter je oren en zit vol opgekropte frustratie, die door de zwabberende muziek heen priemt. En ga zo maar door.

Staat hier eigenlijk wel een minder nummer op? Ja, productie in eigen handen en zo, goedkoper en zo. Toegeven dat de jongens in al die tijd wel iets geleerd hebben doen we graag. Want het productionele verschil met 'Free Blank Shots' is er wel degelijk. Maar het is verdomme overduidelijk Wallace Vanborn dat van deze plaat afdruipt. En niet zomaar Wallace Vanborn, maar de beste Wallace Vanborn, die je je kan denken.

6 december 2019
Patrick Van Gestel