Wallace Vanborn - Free Blank Shots

Pias Records

Er is een nieuw geluid in de Belgische scène, en dat geluid heet Wallace Vanborn. Het Gentse trio rond zanger/gitarist Ian Clement brengt deze maand zijn eerste schijfje op de markt. De band bouwde eerder al een mooie livereputatie op, en nu is er de langverwachte langspeler 'Free Blank Shots' om die reputatie te ondersteunen.

Het schijfje trekt niet meteen oersterk op gang via Rover, een noisefabriek die het midden houdt tussen Bauhaus en Triggerfinger. De stem van Clement klinkt nog niet zo stevig, maar in het tweede nummer, single Atom Juggler, wordt dat goedgemaakt. De veelvuldige airplay voor dit nummer was meer dan verdiend, de vergelijkingen met Kyuss evenzeer. Voor zo'n jonge band is dat meer een compliment dan een kritiek.

Reap draait rond een zwaar vervormd basmonster heen, met een aanstekelijke groove en knallend drumgeluid. Live wordt dit een bom, zeker weten. Het randje dat dit nummer misschien in de opname heeft laten liggen, zal weergaloos van het podium afknetteren.

Rite Hands loodst dan weer een loodzware pantserdevisie in je huiskamer en tussen je oren. Misschien niet de meest originele groove, maar wel moddervet. Clement klink hier als een volwassen versie van Tim Vanhamel. Niet meteen onze favoriete zanger, maar het volstaat. Al hebben we het toch meer voor Snails and Bones, waar Ian een half octaaf lager gaat kreunen, slepend en vettig als een naaktslak.

Aanstekelijk is het minste wat je van dit schijfje kan zeggen. De haast dansbare grooves die zich afwisselen met een laagje vet, leveren een combinatie op die voor de doorgewinterde stoner-fan of de liefhebber van een modern rockgeluid als muziek in de oren zal klinken.

Met hun eerste release maakt Wallace Vanborn alvast een mooie indruk. Fijn dat sommige bands het dus toch zonder Humo's Rock Rally kunnen waarmaken. En ervan uitgaand dat deze jongens nog gaan groeien, zou Wallace Vanborn wel eens héél groot kunnen worden.