Weezer - Raditude

Interscope

Als het op Weezer aankomt, kennen wij geen enkele schaamte. Er wordt wel eens meewarig naar de band gekeken, maar al vanaf het moment dat wij Buddy Holly hoorden, waren wij verkocht. Niet alles wat Rivers Cuomo met zijn band heeft verricht, staat even hoog aangeschreven, maar er is geen enkele plaat in de collectie waarop geen prachtsongs staan. Logisch dus dat, als wij dan ‘Raditude’ in de bus krijgen, ons hartje op hol slaat.

Vaak is de keuze van de singles van Weezer perfect. Maar deze keer rijzen er toch twijfels. Uiteraard is (If You’re Wondering If I Want You To) I Want You To behoorlijk catchy. En uiteraard gaat dat er als zoete koek in bij het jonge volkje. Maar wij missen de “bite” die in Pork And Beans zat, de punky eenvoud van Keep Fishin’ of de heerlijke tekst van Pink Triangles (al was dat niet echt een single). Dit is gewoon popmuziek. Van rockende gitaren is er nog een zweem op te merken, maar niet meer dan dat. En was het niet dat wat ons tot eeuwige fans maakte?

Als je dan I’m Your Daddy en The Girl Got Hot hoort, laait dat vuur weer op. Dit is het waarvoor we die albums kopen: die striemende gitaren, die perfect meezingbare refreinen. Maar het geluk is van korte duur, want na Editors vindt ook Weezer de tijd gekomen om de gitaar af en toe de rug toe te keren. Maar waar dat bij Editors nog goed uitpakt en herinneringen aan New Order en Depeche Mode oproept, doet Can’t Stop Partying alleen maar denken aan een ineengezakte, veel te zoete plumpudding.

In Love Is The Answer gaat Rivers Cuomo op zoek naar zijn eigen versie van wereldmuziek, smokkelt hij een Indische schone het nummer in en verkondigt dat liefde het antwoord op alle problemen in de wereld is. Dat mag dan zo wel zijn, maar de wereld veegt daar tenslotte al 10.000 jaar zijn achterwerk aan. Naar verluidt zou Sugar Ray dit nummer al eerder opgenomen hebben. Hopelijk voor hen was hun versie toch iets pittiger want dit moet zowat het minste nummer op de plaat zijn.

Gelukkig herpakt de band zich met Let It All Hang Out weer. Er kan terug gesprongen en gedanst worden op die track en dat is toch wat wij van Weezer willen horen. In The Mall is op dat vlak ook behoorlijk geslaagd zonder echt potten te breken.

In zijn geheel genomen is ‘Raditude’ zeker geen slecht album, ook al haalt geen enkele song het niveau van uitblinker Pork And Beans van de rode, dat als geheel toch moet onderdoen voor 'Raditude'. Wat ons betreft brokkelt het krediet dat Weezer met hun vorige albums had opgebouwd toch stilaan af. Maar dat neemt niet weg dat we toch diezelfde opwinding zullen voelen bij hun volgende album.